Δυο πρόεδροι, δυο ομιλίες – πυξίδες για την πορεία του κόσμου, δυο πολιτικές παρακαταθήκες για την δημοκρατία.
Στις 26 Ιουνίου 1963 ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τ. Φ. Κένεντι κάνει την περίφημη ομιλία του στο Δυτικό Βερολίνο (δίπλα στο τείχος) κλισέ της οποίας ήταν «Ich bin ein Berliner” (είμαι ένας Βερολινέζος). Με τη φράση αυτή ήθελε να δείξει την Αμερικανική αλληλεγγύη στους δημοκράτες του Δυτικού Βερολίνου, που ήταν τριγυρισμένοι από κομμουνιστικό έδαφος. Μετά από ¼ του αιώνα στις 9-11-1989 η φράση του προέδρου Κένεντι γίνεται βόμβα στα θεμέλια του τείχους και το γκρεμίζει, οι δυο μετά τον Β΄Π.Π. Γερμανίες (Ανατολική & Δυτική) ενώνονται.
Στις 16-11-2016 ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα κάτω από τη σκιά του ιερού βράχου της Ακρόπολης, στον τόπο που γεννήθηκε η δημοκρατία, συνέθεσε ένα νέο ύμνο βασισμένο στις αρχαίες αναλλοίωτες αξίας της. Η ομιλία του Αμερικανού προέδρου από την Αθήνα, ακούστηκε σ’ όλο τον κόσμο, είναι ένα μάθημα ιστορίας και πολιτισμού, μια παρότρυνση αλλαγής πλεύσης, ελπίδα για ένα νέο κόσμο:
«Ο Περικλής ενέπνευσε με το Σύνταγμα …. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας η φλόγα άναψε εδώ στην Αθήνα και ποτέ δεν έσβησε …. Εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου για όσα προσέφερε η Ελλάδα, αυτός ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας …»
«Στις Δημοκρατίες δεν υπάρχουν αποκλεισμοί. Οι Δημοκρατίες βοηθούν τους πρόσφυγες. Και ποτέ άλλοτε στον κόσμο δεν έχουμε δει τέτοια συμπόνια προς τους πρόσφυγες, όπως στην Ελλάδα ….»
«Η ανισότητα κάποτε γινόταν ανεκτή γιατί οι άνθρωποι δεν είχαν μέτρο σύγκρισης. Τώρα δεν είναι ανεκτή … Όταν οι άνθρωποι σκέφτονται ότι ο ένας κερδίζει και ο άλλος χάνει, υψώνονται τείχη ανάμεσα στους ανθρώπους. Το είδαμε στην Ελλάδα, στις ΗΠΑ, στο Brexit…. Η Δημοκρατία γίνεται απλούστερη όταν όλοι τρώνε το ίδιο φαγητό …»
«Οι θεσμοί είτε στην Ελλάδα, είτε στις Βρυξέλλες, είτε στις ΗΠΑ, πρέπει να απαντάνε στις αναζητήσεις των πολιτών. Σήμερα περισσότερο από ποτέ ο κόσμος χρειάζεται μία ευημερούσα και δημοκρατική Ευρώπη»
«… Το χρέος είναι κλειδί για να ανακάμψει η (Ελλάδα) χώρα».
Οι φράσεις (έννοιες) αυτές θα αναλυθούν μέσα από διπλωματικές, μεταπτυχιακές, διδακτορικές κ.α. εργασίες, θα επηρεάσουν τις επερχόμενες νέες γενιές, θα δώσουν απαντήσεις στην παγκοσμιοποίηση, ελπίδα και όραμα για το μέλλον.
«Φιλότιμο, το βλέπω κάθε μέρα και μου δίνει κουράγιο» είπε ο Μπαράκ Ομπάμα και κατέληξε λέγοντας: «Ζήτω η Ελλάς».
Στις ράγες που τροχοδρομούν ασφυκτικά την Ελλάδα σε στενωπούς οι δανειστές «σύμμαχοί» της, η φωνή του Αμερικανού προέδρου ανοίγει έναν καθαρό και διάπλατο δρόμο.
Στις εκκλήσεις του για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, το σημερινό «τείχος του Βερολίνου» απαντά μ’ ένα στυγνό «nein» (όχι). Ο κομμουνισμός με τον Έρικ Χόνεκερ τότε, η παγκοσμιοποίηση με την Μέρκελ τον Σόιμπλε και τα’ άλλα γεράκια σήμερα. Ως πότε …..
