Είμαστε δέσμιοι των επιλογών μας; Του Πάρι Κουκουλόπουλου

Το 2014 η Δυτική Μακεδονία είχε την τιμητική της καθώς ο κ. Τσίπρας μέτρησε εδώ τρεις πολιτικές παρουσίες σε επτά μήνες. Σε πολύ μεγαλύτερες πληθυσμιακά Περιφέρειες το ίδιο διάστημα ο κ. Τσίπρας είχε μία ή δύο το πολύ παρουσίες.

Δεν είναι το μέγεθος, δηλαδή, που εξηγεί το γεγονός, αλλά η ενεργειακή ταυτότητα της περιοχής και οι εξελίξεις, τότε με τη ¨Μικρή ΔΕΗ¨. Γι’ αυτό εξάλλου και οι παρουσίες του σημειώθηκαν στον ενεργειακό άξονα, δύο φορές Κοζάνη – μια φορά Αμύνταιο.

Η επιλογή του κ. Τσίπρα δεν πήγε στο βρόντο.

Οι Δυτικομακεδόνες, φιλόξενοι και καλόπιστοι από παράδοση, ανταπέδωσαν πολλαπλά την τιμή με την εμπιστοσύνη τους στον κ. Τσίπρα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα κατέχει τις επτά από τις δέκα Βουλευτικές έδρες της Περιφέρειας γεγονός πρωτόγνωρο τα τελευταία σαράντα χρόνια.

Μάλιστα στις τελευταίες εκλογές όπου ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μια μικρή κάμψη στα ποσοστά του πανελλαδικά, στις τέσσερις Περιφερειακές Ενότητες της Δυτικής Μακεδονίας είχε άνοδο, παρά τις ηχηρές αποχωρήσεις Βουλευτών του από την περιοχή που είχαν πρωταγωνιστήσει τα προηγούμενα χρόνια.

Ακόμα και στο Δημοψήφισμα οι Περιφερειακές Ενότητες του ενεργειακού άξονα, Κοζάνη- Φλώρινα, συγκαταλέγονται στα 20 καλύτερα, δηλαδή μεγαλύτερα, ποσοστά του ΟΧΙ στην επικράτεια.

Τέλος, γιατί έχει κι αυτό τη σημασία του, η ηγεσία της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας πίνει νερό στο όνομα της κυβέρνησης και σε κάθε ευκαιρία μας καλεί ¨να εμπιστευόμαστε τον Αλέξη (sic)¨ όπως αποκαλεί τον πρωθυπουργό λόγω οικειότητας (; ).

Έχει αναμφίβολα μεγάλο ενδιαφέρον να υπάρξει ένας απολογισμός των αποτελεσμάτων της διακυβέρνησης του κ. Τσίπρα στη ζωή των Δυτικομακεδόνων.

Σε όσους θεωρούν τον απολογισμό πρόωρο και βεβιασμένο, αρκεί νομίζω η υπενθύμιση ότι από το Μάη του 2010 που μπήκαμε στα μνημόνια ο μέσος χρόνος ζωής των κυβερνήσεων είναι κάτι λιγότερο από 14 μήνες και ο κ. Τσίπρας μπήκε σήμερα στο 15ο μήνα της πρωθυπουργίας του.

Τέσσερις διαδοχικές κυβερνήσεις σε αυτή την περίοδο κρίθηκαν αμείλικτα από την πρώτη μέρα.

Ο χρόνος κατά συνέπεια είναι επαρκέστατος και το πραγματικό ερώτημα είναι αν υπάρχει κριτήριο με το οποίο να είναι εφικτός ο απολογισμός κυβερνητικού έργου σε μια μόνο Περιφέρεια.

Για παράδειγμα η τραγική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τα νοσοκομεία της Δυτικής Μακεδονίας δεν είναι παρά μια ακραία μορφή της συνολικής εικόνας στην υγεία όπου δεκάδες ΜΕΘ και ΜΑΦ είναι κλειστές και χιλιάδες πολίτες ευαίσθητων ομάδων ταλαιπωρούνται σε όλη τη χώρα εδώ και ένα χρόνο.

Η πολιτική και διοικητική ανεπάρκεια χαρακτηρίζει την Κυβέρνηση του κ. Τσίπρα και δεν είναι προϊόν απειρίας αλλά εμμονών, ιδεοληψίας και ανικανότητας.

Η διαφορά που λειτουργεί επιβαρυντικά για τη Δυτική Μακεδονία είναι ότι η πανίσχυρη εκπροσώπηση της Κυβέρνησης στην περιοχή λειτουργεί καθησυχαστικά  δίνοντας διαρκώς διαβεβαιώσεις που αποδεικνύονται, όπως στην περίπτωση των νοσοκομείων, μεγαλειώδη ψεύδη ή στην πιο καλόπιστη εκδοχή μεγάλες αυταπάτες.

Αν έτσι έχουν τα πράγματα στο πιο ευαίσθητο ζήτημα για τους πολίτες, την υγεία, ας δούμε τι συμβαίνει στο πιο σοβαρό πρόβλημα της χώρας και της περιοχής που είναι η ανεργία. Εδώ μιλούν οι αριθμοί και φανερώνουν μια αλήθεια πολύ δυσάρεστη για την Κυβέρνηση και τους εδώ εκπροσώπους της.

Το τελευταίο τρίμηνο του 2015 η Δυτική Μακεδονία σημείωσε ιστορικό ρεκόρ στην ανεργία ξεπερνώντας και τα υψηλά των ετών της μεγάλης ύφεσης 2011-2013.

Ο γενικότερος χαρακτήρας του προβλήματος της ανεργίας και τα υψηλά επίπεδα της διαχρονικά στη Δυτική Μακεδονία δεν είναι κρυψώνα για να κρυφτούν οι κυβερνώντες και το μακρύ τους χέρι στην περιοχή.

Η ανεργία έφτασε στην κορύφωση της στα τέλη του 2013 σε όλη τη χώρα ακολουθώντας με σχετική χρονική υστέρηση την πορεία συρρίκνωσης του ΑΕΠ λόγω της ύφεσης. Από τα τέλη του 2014 και μέχρι σήμερα αποκλιμακώθηκε με αργούς ρυθμούς καθώς είχαμε περάσει οριακά από την ύφεση στην ανάπτυξη, σε όλη τη χώρα όχι όμως στον τόπο μας.

Οι τραγικοί αριθμοί που δείχνουν ότι 1 στους 3 είναι άνεργος στην Δυτική Μακεδονία ενώ στη χώρα 1 στους 4 δεν είναι τυχαίοι αλλά αποτέλεσμα σοβαρών προβλημάτων στον τομέα της πραγματικής οικονομίας και της ανάπτυξης. Πολύ απλά είναι ευθεία συνέπεια συγκεκριμένων παραλείψεων κι επιλογών.

Η γούνα και το μάρμαρο μάταια περιμένουν εδώ και 14 μήνες το κυβερνητικό ενδιαφέρον και την υλοποίηση τουλάχιστον των δρομολογημένων λύσεων από την προηγούμενη κυβέρνηση.

Το μεγάλο αρδευτικό της Βόρειας Ζώνης Πολυφύτου, έργο πνοής 80 εκατομμυρίων ευρώ, οι ανευθυνουπεύθυνοι ακόμα το ψάχνουν.

Το Πανεπιστήμιο ένα έργο 50 εκατομμυρίων ευρώ, καθυστέρησε χωρίς κανένα λόγο τουλάχιστον δύο χρόνια.

Το έργο της ΔΙΑΔΥΜΑ σημείωσε καθυστέρηση έξι μηνών με λεονταρισμούς περί διαπλοκής και άλλα φαιδρά.

Η Δυτική Μακεδονία το 2015 έχασε 231 εκατομμύρια ευρώ από το ΠΕΠ με ολιγωρία της Κυβέρνησης και των εδώ εκπροσώπων της. Σε καμία άλλη από τις 13 Περιφέρειες δεν είχαμε τέτοια δραματική απώλεια πόρων. Σοβαρά αναπτυξιακά έργα μεσαίας και μεγάλης κλίμακας για τις τέσσερις Περιφερειακές Ενότητες τις Δυτικής Μακεδονίας έχασαν την χρηματοδότησή τους και μεταφέρονται, στην καλύτερη περίπτωση, στο επόμενο ΠΕΠ και οι αρμόδιοι αντί να απολογηθούν δηλώνουν ικανοποιημένοι και ονομάζουν ψέμα την ωμή αλήθεια.

Οι 4 μετεγκαταστάσεις οικισμών με προϋπολογισμό εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ έχουν αόρατο παρόν και άδηλο μέλλον.
Τέλος η Πτολεμαΐδα V καθυστέρησε ένα χρόνο στερώντας χιλιάδες θέσεις εργασίας με αποκλειστικά υπεύθυνη την Κυβέρνηση του κ. Τσίπρα.
Αξίζει να σταθούμε σε αυτό το τελευταίο, τόσο γιατί η κατασκευή της  Πτολεμαΐδας V από μόνη της αλλάζει για 3-4 χρόνια το τοπίο της απασχόλησης στην περιοχή  όσο και γιατί το ενδιαφέρον του κ. Τσίπρα για την περιοχή όπως ήδη σημειώθηκε είχε αφετηρία τη ΔΕΗ. Το έργο καθυστέρησε σχεδόν ένα χρόνο και αντιμετωπίζει και σήμερα εμπόδια στην ομαλή του εξέλιξη λόγω των σοβαρών προβλημάτων ρευστότητας που δημιούργησε στη ΔΕΗ η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ.

Ενδεικτικά σημειώνεται ότι η προκαταβολή ύψους άνω των 200 εκατομμυρίων ευρώ που δόθηκε πριν 6 μήνες στην κοινοπραξία είχε εξασφαλιστεί και υπήρχε στα ταμεία της ΔΕΗ από τον Απρίλιο του 2014. Αν μάλιστα γίνει δεκτή η πρόταση της Κυβέρνησης για τον ΑΔΜΗΕ, όπως την γνωρίζουμε από τον αρμόδιο Υπουργό, η ΔΕΗ κινδυνεύει από οικονομική ασφυξία.

Όσο για τη Μικρή ΔΕΗ που υπήρξε το σύμβολο της μεγάλης πολιτικής ανατροπής στη Δυτική Μακεδονία όσα ακούγονται από τα χείλη των αρμοδίων μόνο ανατριχίλα προκαλούν. Δεν ήθελαν την Μικρή ΔΕΗ και προωθούν πολλές ¨Μικρές ΔΕΗ¨ γιατί μέχρι εκεί φτάνουν τα πόδια ντόπιων και ξένων μεταπρατών.
Άλλες τρεις φορές στο παρελθόν επιχειρήθηκαν τέτοια δώρα στους μεταπράτες και ακυρώθηκαν με πολύ αγώνα.

Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι στο μέτωπο της ΔΕΗ πρέπει να περιμένουμε τις τελικές επίσημες κυβερνητικές προτάσεις για να τις κρίνουμε, αλλά μέχρι τότε έχουμε υποχρέωση όλοι να μιλήσουμε καθαρά.

Προσωπική μου άποψη εδώ και χρόνια είναι ότι η ΔΕΗ μπορεί και πρέπει να παραμείνει ενιαία και το management της μεγαλύτερης επιχείρησης της χώρας να αναλάβει στρατηγικός επενδυτής που πληροί τις απαιτήσεις του Ευρωπαϊκού πλαισίου στην ενέργεια, δηλαδή μεγάλη κρατική εταιρεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γνωρίζω ότι η άποψή μου δεν είναι δημοφιλής αλλά πιστεύω πολύ καθαρά ότι είναι με διαφορά η καλύτερη επιλογή και για τη χώρα και για τον τόπο μας.
Το ίδιο καθαρά έχω υποχρέωση να σημειώσω ότι οι εναλλακτικές προτάσεις που έχουμε υπόψη μας για τον ΑΔΜΗΕ και τη Μικρή ΔΕΗ είναι πολύ χειρότερες για τη ΔΕΗ και τη Χώρα από τις προηγούμενες και για τον τόπο μας ίσως ολέθριες.

Θυμίζω ότι με τους νόμους για τον ΑΔΜΗΕ και την Μικρή ΔΕΗ κατοχυρώθηκε με πολύ μεγάλο αγώνα ένα επενδυτικό πρόγραμμα ύψους 5 δις ευρώ για την Δυτική Μακεδονία με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση.

Αυτό είναι το μεγάλο διακύβευμα της περιοχής στη διαπραγμάτευση που γίνεται και κανένας δεν έχει δικαίωμα να το απεμπολήσει.
Κανένας δεν θέλει να δει τον τόπο μας να μαραζώνει αλλά το μέλλον της περιοχής μας βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο επίκεντρο της διαπραγμάτευσης με τους ¨θεσμούς¨. Με κριτήριο τη μέχρι τώρα πρακτική των εκπροσώπων μας εδώ και στο κέντρο κινδυνεύουμε να ζήσουμε ό,τι δεν έχουμε φανταστεί. Το ερώτημα που προκύπτει κατά συνέπεια είναι αν είμαστε δέσμιοι των επιλογών μας.

Ένας αγαπημένος μου φίλος λέει συχνά ¨τέτοιο φούρνο έχουμε τέτοια ψωμιά βγάζει¨. Αυτό είναι σωστό αλλά πολύ μοιρολατρικό για την περίπτωσή μας. Οι επιλογές που έγιναν καλόπιστα από τους πολίτες διαψεύδουν κάθε μέρα τις προσδοκίες που είχαν επενδυθεί σε αυτές, αλλά δεν έχουμε κανένα λόγο να περιμένουμε απαθείς να αποδειχθούν και μοιραίες.

Η Κοινωνία των Πολιτών οφείλει να δώσει δυναμικό παρόν και να δρομολογήσει λύσεις.
Το μεγαλειώδες συλλαλητήριο στην Κοζάνη για την υγεία δείχνει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε σε όλα τα μεγάλα μέτωπα για τον τόπο. Να βρούμε όλοι οι Δυτικομακεδόνες αυτά που μας ενώνουν και να απομονώσουμε αυτούς που ξέρουν μόνο να διχάζουν αντί να απολογούνται για τις θλιβερές επιδόσεις τους και την ανικανότητά τους.

Οι καιροί ου μενετοί.
Χρόνια πολλά και πάντα λεύτεροι