Με αφορμή την έλευση της θεατρικής παράστασης του Αλέξανδρου Ρήγα και του Δημήτρη Αποστόλου «Χωρίζουμε Λέμε…» στην Κοζάνη την Παρασκευή 26 και το Σάββατο 27 Φεβρουαρίου, ο Αλέξανδρος Ρήγας μιλά αποκλειστικά στο KOZANILIFE.GR , για την παράσταση, και όχι μόνο…
Ο γνωστός ηθοποιός, σεναριογράφος αλλά και σκηνοθέτης, έχει χαρίσει απλόχερα το γέλιο στις οθόνες μας, αλλά και στις θεατρικές του παραστάσεις.
Το πηγαίο ταλέντο του, αλλά και τα έξυπνα σενάρια του, τον κάνουν να ξεχωρίζει και να είναι αναμφισβήτητα ψηλά στις προτιμήσεις αλλά και τις καρδιές του κόσμου…
– Έχετε ξανάρθει στην Κοζάνη; Ποια είναι η γνώμη σας για το κοινό της Δυτικής Μακεδονίας;
Η Κοζάνη είναι πάντα ένας σταθμός στις περιοδείες που έχω συμμετάσχει και θυμάμαι την πόλη με ιδιαίτερα καλές και ζεστές αναμνήσεις. Έχω την πεποίθηση ότι το κοινό της περιφέρειας εν γένει είναι πιο εξωστρεφές και πιο αυθόρμητο απ’ότι στην Αθήνα και νιώθουμε πάντα από σκηνής ότι στην περιφέρεια οι παραστάσεις μας αγκαλιάζονται με μια άλλη θέρμη. Δεν ξέρω ποιοι είναι οι λόγοι αυτής της ανοιχτόκαρδης αποδοχής, ξέρω όμως ότι είναι πάντα ευχάριστο για έναν καλλιτέχνη να παίζει μπροστά σε ένα τέτοιο κοινό και εύχομαι να μείνει πάντα έτσι.
– Θα ήθελα να μου πείτε δυο λόγια για την παράσταση που έρχεται στην πόλη μας.
Το ¨Χωρίζουμε Λέμε…¨ είναι η τελευταία κωμωδία που έχουμε γράψει με τον Δημήτρη Αποστόλου.
Με αφορμή ένα διαζύγιο, ρίχνουμε μια διεισδυτική (θέλουμε να πιστεύουμε), γεμάτη χιούμορ, ματιά σε όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας… Εκλογές, κόμματα, οικονομία, ξανά εκλογές, social media, χλιδάτο παρελθόν, άγνωστο μέλλον…Ένα ζευγάρι – με πολλά μαζεμένα ο ένας για τον άλλον – απευθύνεται σε έναν δικηγόρο για το διαζύγιο του. Ο δικηγόρος όμως καταλήγει να είναι κάτι παραπάνω από δικηγόρος. Και το ζευγάρι καταλήγει να φεύγει αλλιώς απ’ ότι σχεδίαζε… Πρόκειται για μια παράσταση που ¨φλερτάρει ¨ με την επιθεώρηση, υπό την έννοια ότι σχολιάζει όλες τις πτυχές της σύγχρονης πραγματικότητας.
– Η θεατρική παράσταση “Χωρίζουμε λέμε” παίζεται, για 2η συνεχόμενη σεζόν. Ποιο πιστεύετε είναι το συστατικό, που δίνει σε μία θεατρική παράσταση το “εισιτήριο διαρκείας”;
Η αλήθεια της. Σε όλες τις παραστάσεις, σε όλες τις δουλειές αυτό που είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη για για να αρέσει, για να μείνει, για να συζητηθεί είναι η αλήθεια που έχει να καταθέσει. Στη συγκεκριμένη παράσταση κατατίθεται η αλήθεια του σήμερα, όπως τη ζούμε και όπως τη βιώνουμε στο πετσί μας. Έτσι η παράσταση έχει μια ουσιαστική επικοινωνία με τον κόσμο, αφού αναφέρεται στα λάθη του, στα πάθη του, στα κακά και τα καλά του… και όλα αυτά μέσα σε διάφορα κομμάτια που ενέχουν στοιχεία βιοδραστικότητας με το κοινό, που όπως δείχνει μέχρι στιγμής είναι κάτι που μετατρέπει τους θεατές σε ´συνένοχους¨ θα λέγαμε, κάτι δηλαδή που ανοίγει την πόρτα στην ενσυναίσθηση άλλα και κυρίως στη διασκέδαση.
– Ποιο είναι το μήνυμα, τι θέλετε να κρατήσει ο κόσμος φεύγοντας από αυτή την παράσταση;
Όπως αναφέρεται και στο έργο, ειδικά σήμερα, με τόσα προβλήματα σε όλα τα επίπεδα, αυτό που χρειάζεται είναι ψυχραιμία, μια δεύτερη ματιά στα προβλήματά μας, μια τοποθέτηση των ιεραρχιών μας σε διαφορετικούς άξονες. Το τι είναι και τι δεν είναι σημαντικό στη ζωή, δεν μετριέται με χρήματα αλλά με χαμόγελα και με αισθήματα. Θα πρέπει να προσπαθούμε πια να διορθώνουμε τα προβλήματα και όχι να δημιουργούμε νέα… και νομίζω οτι είναι πολύ πιο εποικοδομητικό να διοχετεύουμε το θυμό μας στις σωστές καταστάσεις και που και που να σκεφτόμαστε λίγο πιο «καζαντζακικά» … να λέμε ¨εγώ, μόνο εγώ μπορώ να αλλάξω τον κόσμο, εγώ πρέπει, αν δεν το κάνω εγώ, δε θα το κάνει άλλος κανείς!¨
– Είναι αλήθεια ότι το σενάριο για σας ξεκίνησε στη φάση, που δεν βρίσκατε δουλειά και σκεφτήκατε, να “δώσετε δουλειά εσείς στον εαυτό σας”;
Δεν πρόλαβα να μπω σε μια τέτοια φάση. Το έτος που τελείωσα τη δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου ήμουν αρκετά τυχερός ώστε να συμμετέχω σε δυο σήριαλ και μια θεατρική παράσταση.
Είναι αλήθεια όμως ότι πολύ γρήγορα σκέφτηκα ότι εάν εγώ ο ίδιος δημιουργούσα τις συνθήκες να δίνω δουλειά στον εαυτό μου, οι πιθανότητες να έμενα και να τα κατάφερνα στον χώρο θα ήταν αρκετά πιο μεγάλες.
– Αν δεν απατώμαι, τα περισσότερα σενάριά σας είναι κωμωδίες. Είναι αυτό που έχετε περισσότερο ανάγκη εσείς να δώσετε στον κόσμο ή ο κόσμος θεωρείτε το έχει ανάγκη;
Πολλές φορές αυτό έρχεται σαν μια μεταφυσικού τύπου συνάφεια που δεν την ορίζεις εσύ. Δεν μπορώ με βεβαιότητα να απαντήσω καθώς γνωρίζω ότι η κωμωδία είναι μια μεγάλη μου αγάπη, αυτή η δυνατότητα που σου δίνει να βλέπεις τον κόσμο με ένα διαστρεβλωμένο μάτι είναι απόλυτα λυτρωτική και προσωπικά νιώθω ότι μου δίνει πολλά περιθώρια δημιουργικότητας και καλλιτεχνικής έκφρασης.
Μπορεί βέβαια, από την άλλη και εγώ να μην έχω ψάξει άλλα πράγματα σε εμένα, μιας και ξεκίνησα με κωμωδία και αμέσως την αγάπησα, μαζί με τον κόσμο που μου έδειξε εξ’αρχης την ευρεία αποδοχή του σε αυτό που έκανα.
– Βρισκόμαστε στη καρδιά μιας πολύ δύσκολης “συγκυρίας”, της οικονομικής κρίσης της χώρας μας, η οποία έχει εκ των πραγμάτων δυσκολεύσει πολύ κόσμο. Θα ήθελα να μου πείτε, πόσο έχει επηρεάσει το δικό σας τον χώρο και με ποιο τρόπο το αντιμετωπίζετε;
Το πόσο έχει επηρεάσει τον χώρο του θεάτρου, μάλλον θα ήταν δίκαιο να απαντήσω τόσο όσο όλους τους άλλους χώρους στην χώρα μας. Είναι αλήθεια βέβαια ότι το θέατρο είναι μια αγαπημένη συνήθεια πολλών ανθρώπων και έχει θιασώτες που το ακολουθούν και το στηρίζουν. Η διασκέδαση όμως σε εποχές κρίσης δεν γίνεται και ασφαλώς δεν αποτελεί πρώτη προτεραιότητα των ανθρώπων. Παρόλα αυτά επειδή το ελληνικό κοινό αγαπάει το θέατρο, όλοι εμείς, οι άνθρωποι που ασχολούμαστε επαγγελματικά με αυτό έχουμε προσαρμόσει τις τιμές στις οικονομικές δυνατότητες του σήμερα και ελπίζουμε και εμείς να ζούμε και να βιοποριζόμεθα από αυτό αλλά και να προσφέρουμε στον κόσμο μια πολυτέλεια που του αρέσει και κυρίως, του αξίζει…!
– Είναι αλήθεια ότι, δεν σας αρέσει να βλέπετε τον εαυτό σας σε παλιά σίριαλ που έχετε παίξει;
Όχι ακριβώς, δεν έχω κάποιο πρόβλημα με αυτό, από την άλλη βέβαια δεν είναι και κάτι που το κυνηγάω. Η αλήθεια όμως είναι, ότι όλα αυτά τα χρόνια επειδή βρίσκομαι σχεδόν συνέχεια σε ένα φόρτο εργασίας, πολύ σπάνιες είναι οι φορές που βρέθηκα στο σπίτι μου ήρεμος, χωρίς κάποια υποχρέωση με τον ελεύθερο χρόνο μου να μου επιτρέπει να δω τηλεόραση… οπότε και τον εαυτό μου….
– Ποια είναι η ηθική ικανοποίηση του Αλέξανδρου Ρήγα, έπειτα από μία Θεατρική παράσταση; (έχετε πει στο παρελθόν, το ταμείο ψυχής και όχι το ταμείο θεάτρου).
Ικανοποίηση για μένα είναι να βλέπεις μια γεμάτη πλατεία θεάτρου να διασκεδάζει, να χαίρεται και να φεύγει χαμογελαστή από κάτι που έχεις γράψει. Και ακόμα καλύτερα όταν καταφέρνεις να μένεις στις μνήμες των ανθρώπων για κάτι γλυκό που τους έχεις χαρίσει…
– Τι σας αρέσει πιο πολύ, να παίζετε, να γράφετε ή να σκηνοθετείτε; (ανάλογα με την ψυχολογία) Σε τι ψυχολογία βρίσκεστε τώρα;
Λόγω του ότι είμαι στην ψυχολογία του ανθρώπου εκεί κάπου λίγο πριν τα 50 που αισθάνεται ότι πρέπει να τα κάνει όλα… (γέλια) θα απαντούσα ότι στην παρούσα φάση νιώθω και έτοιμος αλλά και την ανάγκη να τα κάνω όλα. Χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι μου είναι απαραίτητο να τα κάνω την ίδια στιγμή. Αγαπώ όμως την καθεμιά εξ’αυτών των ιδιοτήτων που αναφέρατε για ξεχωριστό λόγο.
– Τι αποτελεί πηγή έμπνευσης για τα σενάριά σας, υπάρχουν προσωπικά σημεία αναφοράς που σας κατευθύνουν κάποιες φορές;
Υπάρχουν πάντα σε πολύ μεγάλο ποσοστό προσωπικά σημεία αναφοράς, φυσικά στρεβλωμένα, αλλοιωμένα και φιλτραρισμένα μέσα από τους ρόλους που φτιάχνω κάθε φορά. Σε καμιά περίπτωση όμως, δεν είναι σκοπός μου το κοινό να αντιλαμβάνεται τα προσωπικά μου βιώματα πίσω από τις ιστορίες που πλάθω.
-Τι έχετε προγραμματισμένο γι’ αυτή τη χρονιά;
Θα τελειώσει η χειμερινή περιοδεία της παρούσας παράστασης «Χωριζουμε Λεμε…» στο τέλος της άνοιξης και θα συνεχίσουμε σε περιοδεία όλο το καλοκαίρι, πιάνοντας την τρίτη πια σεζόν…. Η σκέψη αυτή τη στιγμή είναι ότι το «Χωρίζουμε Λέμε…» θα ανέβει το χειμώνα ξανά σε θέατρο της Αθήνας για τέταρτη σεζόν. Παράλληλα γράφω το καινούριο μου θεατρικό έργο, που ελπίζω να είναι έτοιμο σύντομα, προκειμένου να το παρουσιάσω στο κοινό τον χειμώνα που μας έρχεται.
– Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Να ζω…
– «Χωρίζουμε λέμε…», είναι ο τίτλος της παράστασης, θέλετε να μου σχολιάσετε το “λέμε”, όπου το αφήνετε ανοιχτό και με πολλά υπονοούμενα;
Το νόημα της λέξης ¨λέμε¨ στον τίτλο θα μπορούσα να πω ότι φέρει ενα κρυφό υποδόριο μήνυμα…. Καθώς η ουσία του έργου, δεν είναι το χωρίζουμε αλλά το τα λέμε…. Σε όλα τα επίπεδα, πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά, οικογενειακά, φιλικά…τα λέμε με θάρρος και παρρησία, με χιούμορ και κυνικότητα….μα πάνω απ’όλα με την αλήθεια μας!
– Ποιος θα είναι ο επόμενος σταθμός-οι μετά την Κοζάνη;
Σχεδόν αμέσως μετά, στην Κέρκυρα και έπειτα, τον Μάρτιο για τρεις εβδομάδες στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο Αριστοτέλειον.
Κ. Ρήγα, σας ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο σας. Καλή επιτυχία σε ότι κάνετε στο μέλλον.
Επιμέλεια: Α.Ζ. για το KOZANILIFE.GR
