Ο Θέμης Μουμουλίδης, πριν παραδώσει μαθήματα δημοσιογραφίας, ας μιλήσει για πρώτη φορά στη Βουλή… Γράφει ο Παναγιώτης Πλιάτσιος

Ο Σοφοκλής στο µνηµειώδες έργο του «Αντιγόνη» και στους στίχους 175-176 γράφει: «Αµήχανον δε παντός ανδρός εκµαθείν ψυχήν τε και φρόνηµα και γνώµην, πριν αν αρχαίς και νόµοισιν εντριβής φανή εµοί…». Δηλαδή, «είναι αδύνατο να µάθει κανείς τη διάθεση, το φρόνηµα και τη γνώµη τού κάθε ανθρώπου, πριν αυτός δοκιµαστεί στην άσκηση της εκτελεστικής και νοµοθετικής εξουσίας». Προφανώς, λοιπόν, το ίδιο ισχύει και για τον  πολυπράγμονα βουλευτή Κοζάνης του ΣΥΡΙΖΑ Θέμη Μουμουλίδη, ο οποίος σκηνοθετεί με μαεστρία επί σκηνής την «Αντιγόνη» (οι παραστάσεις της οποίας θα συνεχιστούν και το ερχόμενο καλοκαίρι), αλλά φαίνεται πως βρίσκει… απέναντί του τα όσα γράφει ο Σοφοκλής. Πλέον, λοιπόν, έστω και ως διορισμένος και όχι εκλεγμένος από τους πολίτες της Π.Ε. Κοζάνης βουλευτής, (κόμματος εξουσίας μάλιστα), κρίνεται για τη γνώμη του, αλλά και τοποθετήσεις, πράξεις και παραλείψεις του. Και, δυστυχώς για εκείνον, θα συνεχίσει να κρίνεται καθημερινά. Όσο και αν, στην πράξη, απέδειξε πως μόνο απέχθεια νιώθει για τη δημοσιογραφική κριτική.

Με αφορμή, λοιπόν, την ανακοίνωση του διορισμένου βουλευτή Κοζάνης του ΣΥΡΙΖΑ Θέμη Μουμουλίδη θα ήθελα να επισημάνω τα εξής:

1. Είναι «ροζ λαϊκισμός» και «παραπληροφόρηση»  το ότι ο ίδιος δεν έχει μιλήσει ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ από το βήμα της Βουλής, από τη στιγμή που ορκίστηκε ως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ; Επί 4,5 και πλέον μήνες από την ημέρα των εκλογών, ο Θέμης Μουμουλίδης δεν έχει λάβει ακόμη το λόγο (Επίσημα στοιχεία από το http://www.hellenicparliament.gr/, ενώ στην προσωπική του σελίδα στο Facebook υπάρχει μόνο ένα βίντεο από ομιλία του σε επιτροπή της Βουλής) στην ολομέλεια του ελληνικού κοινοβουλίου, από το οποίο, ωστόσο, αμείβεται μηνιαίως με το ποσό των 5.705 ευρώ (δεν προσθέτω όλα τα υπόλοιπα)! Δεν είναι, λοιπόν, εξαφανισμένος πολιτικά μόνο από την περιοχή μας, της οποίας είναι βουλευτής, αλλά και από την ίδια την αίθουσα της Βουλής! Πόσο μάλλον από το βήμα της! Πριν, λοιπόν, παραδώσει μαθήματα δημοσιογραφίας, μήπως να ξεκινήσει πρώτα να γράφει την παρθενική του ομιλία στο κοινοβούλιο; Ας τον κρίνουν οι πολίτες της Π.Ε. Κοζάνης…

2. Είναι «κιτρινισμός» το γεγονός πως ο ίδιος παραμένει ως επικεφαλής της παράταξης «Αλλάζουμε Εποχή» στο Περιφερειακό Συμβούλιο Δυτικής Μακεδονίας, αν και αμέσως μετά την εκλογή του στη Βουλή (20 Σεπτεμβρίου 2015) δήλωνε πως θα παραιτηθεί μέσα στο επόμενο τρίμηνο; Η σημερινή ημερομηνία δείχνει 17 Φεβρουαρίου 2016 και ΑΚΟΜΗ ο Θέμης Μουμουλίδης παραμένει και βουλευτής και περιφερειακός σύμβουλος Δυτικής Μακεδονίας! Σε δημοσίευμα του vetonews.gr, (με ημερομηνία 26-10-2015 και τίτλο «Παραιτείται ο Μουμουλίδης απο περιφερειακός σύμβουλος. Ποιός τον διαδέχεται; Όλο το παρασκήνιο, οι γκρίνιες, η κριτική, στην συνεδρίαση της παράταξης ”Αλλάζουμε εποχή” ) διαβάζουμε πως «Ο κ. Μουμουλίδης ενώπιον των μελών του συνδυασμού  δήλωσε ότι η απόφαση του εκπορεύεται και από την θέση που εξέφρασε ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας ότι ‘’κανείς ως αιρετός δεν  μπορεί να κατέχει δύο αξιώματα”». Πέρασαν σχεδόν τέσσερις ολόκληροι μήνες ΚΑΙ από τότε, αλλά ο διορισμένος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ακόμη κατέχει δυο αξιώματα…

3. Ο διορισμένος βουλευτής Κοζάνης του ΣΥΡΙΖΑ με αποκαλεί ως «αυτόκλητο δημοσιογράφο». Κατόπιν εορτής, φυσικά, και μετά τα όσα συνέβησαν την περασμένη Κυριακή στο κτίριο της πρώην Νομαρχίας Κοζάνης. Όταν, όμως, στις 22 Μαρτίου 2014, ως υποψήφιος περιφερειάρχης τότε, ερχόταν ασμένως στο στούντιο του Top Channel για μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη (https://www.youtube.com/watch?v=IZenxAnoupY) δεν ήμουν «αυτόκλητος», αλλά αναγνώριζε τη δημοσιογραφική μου ιδιότητα; Όταν, πάλι, ως υποψήφιος βουλευτής Κοζάνης, την τελευταία ημέρα της κρίσιμης προεκλογικής περιόδου (18 Σεπτεμβρίου 2015- https://www.youtube.com/watch?v=w4_xmi8d5as) δεχόταν ασμένως και με μεγάλη ευχαρίστηση να είναι εκείνος που θα έκλεινε τις προεκλογικές εμφανίσεις υποψηφίων βουλευτών ΟΛΩΝ των κομμάτων και παραχωρούσε συνέντευξη στον γράφοντα, στο δελτίο ειδήσεων του Top Channel, δεν ήμουν «αυτόκλητος» δημοσιογράφος;

4. Κατά τη διάρκεια της απρόκλητης και πρωτοφανούς λεκτικής επίθεσης της περασμένης Κυριακής, ο διορισμένος βουλευτής Κοζάνης του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε, ενώπιον όλων (ακούγεται και στα σχετικά βίντεο) πως δεν έχει κληθεί ΠΟΤΕ μετεκλογικά στο Top Channel. Τα ψεύδη, η παραπληροφόρηση και ο κιτρινισμός ανήκουν, λοιπόν, στον ίδιο, γιατί η πραγματικότητα τον διαψεύδει: Στις 25 Σεπτεμβρίου -μετά τις εκλογές δηλαδή- υλοποιώντας τη δέσμευσή μας, ο Θέμης Μουμουλίδης φιλοξενήθηκε και πάλι στο δελτίο ειδήσεων του Top Channel (https://www.youtube.com/watch?v=a5l13OFAB-U) , δείχνοντας σεβασμό στη δημοσιογραφική ιδιότητα, σημειώνοντας, μάλιστα, στην αρχή της συνέντευξης πως «η μοναδική υπόσχεση ήταν προς το πρόσωπό σας»! Πώς, τότε, δε διερωτήθηκε σε ποια Ένωση ανήκω  ή εάν είμαι «αυτόκλητος δημοσιογράφος»; Πώς, σε όλες τις ανωτέρω περιπτώσεις, αναγνώριζε de facto με την παρουσία του τη δημοσιογραφική μου ιδιότητα; Προφανώς επειδή απουσίαζε η κριτική, καθώς ακόμη δεν είχε αναλάβει καθήκοντα (διορισμένου, κατ΄ επιλογή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ) βουλευτή…

5. Είναι “λαϊκισμός και κυνικός τρόπος άσκησης «δημοσιογραφίας»” το ερώτημα που… τόλμησα και έθεσα και στους τέσσερις βουλευτές Κοζάνης του ΣΥΡΙΖΑ και δεν ήταν άλλο από το εάν θα ψηφίσουν το ασφαλιστικό των αγροτών; Ή, μήπως, το μείζον, δημοσιογραφικά και πολιτικά, αυτό ερώτημα των τελευταίων εβδομάδων στο συγκεκριμένο ζήτημα αποτελεί «προβοκάτσια»; Ο γράφων έθετε πάντα ανάλογα ερωτήματα πριν από όλες τις κρίσιμες ψηφοφορίες της εποχής των μνημονίων και στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και στης ΝΔ. Γιατί να αποτελέσουν εξαίρεση οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ; Και, όμως, το συγκεκριμένο και μόνο ερώτημα αποτέλεσε την αιτία (ή την αφορμή;) για την πρωτοφανή σε βάρος μου φραστική επίθεση του διορισμένου βουλευτή Κοζάνης του ΣΥΡΙΖΑ στην κυριακάτικη συνέντευξη Τύπου.

6. Ποια, επιτέλους, είναι η (κατά Θέμη Μουμουλίδη) «κίτρινη δημοσιογραφία» του γράφοντος; Ας παραθέσει συγκεκριμένα στοιχεία, αποσπάσματα και βίντεο, αντί εύκολων αναμασημάτων και αφορισμών που αναπαράγουν με περισσή ευκολία «παπαγαλάκια» της Κουμουνδούρου και του Μαξίμου. Μήπως το ερώτημα που έθεσε ο γράφων για τις περιπολίες του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο;  Ή τα ερωτήματα για το τι έχει κάνει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης στην περιοχή μας; Ή, μήπως, η… τολμηρή ερώτηση προς τον ίδιο τον Θέμη Μουμουλίδη να διευκρινίσει ποιες αλλαγές είναι ανοιχτές στο νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό των αγροτών, στην οποία δεν απάντησε (επικαλούμαι τη μαρτυρία όλων των εκπροσώπων των αγροτών στην αίθουσα) καν; Όλες οι παραπάνω ήταν οι ερωτήσεις του γράφοντος στην επεισοδιακή συνέντευξη Τύπου της Κυριακής. Οι αναγνώστες ας κρίνουν, λοιπόν, εάν στοιχειοθετούνται οι λίβελοι του εν λόγω διορισμένου βουλευτή Κοζάνης του ΣΥΡΙΖΑ…

7. Στο πρόσφατο Περιφερειακό Συμβούλιο Δυτικής Μακεδονίας (7-2-2016) ο βουλευτής Κοζάνης του ΣΥΡΙΖΑ (και συνάδελφος του Θέμη Μουμουλίδη) Γιάννης Θεοφύλακτος ρωτήθηκε επισταμένως από συναδέλφους δημοσιογράφους της περιοχής εάν θα ψηφίσει το ασφαλιστικό των αγροτών, κάνοντας ΑΚΡΙΒΩΣ την ίδια ερώτηση που απηύθυνα και ο ίδιος, (https://www.youtube.com/watch?v=Et6iu-cQaYc) ζητώντας, μάλιστα, επίμονα (και καλώς) απάντηση: Είναι και οι συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι τοπικών ΜΜΕ «προβοκάτορες» και «κίτρινοι»;

8. Στέκομαι και στη φράση του διορισμένου βουλευτή Κοζάνης του ΣΥΡΙΖΑ περί «ροζ λαϊκισμού»: Τι ακριβώς εννοεί εδώ ο κύριος Μουμουλίδης; Πού ακριβώς έγκειται το «ροζ»; Καλείται να παραθέσει συγκεκριμένα στοιχεία, γραφόμενα, βίντεο, σε διαφορετική περίπτωση είναι κάτι περισσότερο από κοινός συκοφάντης. Και μέλος, ο ίδιος, ενός «εκφασισμού του δημόσιου λόγου». Ας αποδείξει το αντίθετο. Με συγκεκριμένα στοιχεία. Ιδού η Ρόδος…

9. Στη συνέντευξη Τύπου της περασμένης Κυριακής, προφανώς και για να εξευμενίσει τους αγρότες που ήταν παρόντες, ο Θέμης Μουμουλίδης ανέφερε πως «ήταν λάθος μας που δεν ήρθαμε στα μπλόκα». Μερικές ημέρες νωρίτερα, σε τηλεφωνική του επικοινωνία με τον γράφοντα, όταν ρωτήθηκε γιατί δεν πήγε σε κανένα μπλόκο να συνομιλήσει με τους αγρότες, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ απάντησε πως «οι αγρότες είναι το πρόβλημα του Νομού μας;»! Χωρίς περαιτέρω σχόλια…

10. Πριν από μερικές ημέρες μου τηλεφώνησε ο Θέμης Μουμουλίδης, ο οποίος, με έντονο ύφος, ανέφερε (πριν ακόμη σηκώσω το κινητό) πως «μου μετέφεραν πως είπες ότι είμαι εξαφανισμένος από την περιοχή και πως κάνω θέατρο… εγώ η πουτάνα σας δε θα γίνω», κάτι που ΔΕΝ ΑΡΝΗΘΗΚΕ κατά τη διάρκεια του μεταξύ μας λεκτικού επεισοδίου της Κυριακής. «Για να το λες…», ήταν το αμήχανο σχόλιο του. Στην ίδια τηλεφωνική επικοινωνία ο ίδιος έκανε λόγο για «μετριότητες» και «δημοσιογράφους της επαρχίας», κλείνοντας με την απειλητική (γνωστή φράση του…  Ελληνάρα) «αυτά που ξέρατε να τα ξεχάσετε». Όλα τα παραπάνω για να γνωρίζουν οι αναγνώστες τι προηγήθηκε της συνέντευξης Τύπου.

11.  Για να τελειώνει αυτή η ιστορία περί Ενώσεων, την οποία μερικά τοπικά «παπαγαλάκια» αναπαράγουν. Κατέθεσα μια και μόνο φορά τα απαραίτητα δικαιολογητικά εγγραφής μου στην ΕΣΗΕΜΘ πριν από πολλά χρόνια. Την εποχή των «παχιών αγελάδων» και σε μια περίοδο κατά τη διάρκεια της οποίας οι οικονομικές απολαβές και των περισσότερων τοπικών δημοσιογράφων ήταν κάτι παραπάνω από αξιοπρεπείς. Η ΕΣΗΕΜΘ, με την αρχική της απόφαση, αρνήθηκε να με εγγράψει στα μέλη της, με μοναδικό αιτιολογικό το ότι ο μισθός που ελάμβανα τότε από τον «Πρωινό Λόγο» (στον οποίο εργαζόμουν επί χρόνια) υπολειπόταν κατά μερικές δεκάδες ευρώ του ορίου που είχε θέσει. Στην προτροπή του τότε εργασιακού εκπροσώπου της ΕΣΗΕΜΘ στην περιοχή μας και καλού συναδέλφου Κώστα Μαυρίδη (τη μαρτυρία του οποίου και επικαλούμαι) να καταθέσω ένσταση και ίσως δικαιωθώ, απάντησα πως δε θα το έπραττα. Διότι, όπως σημείωσα (ορθά ή λανθασμένα, δεν απασχολεί εδώ τη συζήτηση) δεν ήθελα πλέον να είμαι μέλος της ΕΣΗΕΜΘ, που αποφασίζει ποιος μπορεί να γίνει ή όχι μέλος της με βάση μόνο τον μηνιαίο μισθό ενός δημοσιογράφου, ο οποίος (με «μπλοκάκι» και με απόδοση του ΦΠΑ κανονικά) έβγαζε πολλά περισσότερα από το όριο, εργαζόμενος και σε άλλα ΜΜΕ, όπως, φυσικά, επιτρέπεται να κάνει. Κάτι που παρέβλεπε η ΕΣΗΕΜΘ. Έκτοτε –και παρά τις προτροπές συναδέλφων δημοσιογράφων- να καταθέσω εκ νέου δικαιολογητικά (και ενώ και ο μηνιαίος μισθός από τον «Π.Λ. είχε αυξηθεί πάνω από το όριο) δεν το έπραξα συνειδητά. Ποιος, λοιπόν, ορίζει ότι «δημοσιογράφος» είναι μόνο όποιος ανήκει σε μια εν των Ενώσεων της ΠΟΕΣΥ, με βάση και όλα τα παραπάνω; Η πορεία μου στο χώρο, επαγγελματικά από το 1999 και μετά, κρίνεται αν είναι «δημοσιογραφική» ή όχι. Και η καλύτερη κρίση είναι των ίδιων των πολιτών, αναγνωστών, τηλεθεατών. Μια κρίση στην οποία και ο γράφων υπόκειται καθημερινά, τόσα χρόνια τώρα. Την ώρα που, καλώς ή κακώς, ο Θέμης Μουμουλίδης δεν κρίθηκε θετικά από τους πολίτες, ώστε να εκλεγεί ως βουλευτής, παρά μόνο διορίστηκε, ουσιαστικά, στη Βουλή, από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα. Γιατί, τις δυο προηγούμενες φορές που ο ίδιος έθεσε εαυτόν στην κρίση των πολιτών της Δυτικής Μακεδονίας και Π.Ε. Κοζάνης, ως υποψήφιος περιφερειάρχης το 2014 και ως υποψήφιος βουλευτής τον Ιανουάριο του 2015, αντίστοιχα, απέτυχε παταγωδώς.

Κλείνοντας: Αν και εξαιρετικός θεατρικός σκηνοθέτης, ο Θέμης Μουμουλίδης μάλλον εν προκειμένω –και ειδικά με την ανακοίνωσή του- επιχείρησε να στήσει μια κακόγουστη φάρσα. Ίσως ο τομέας δεν είναι η ειδικότητα του, όπως η τραγωδία. Αλλά αυτό αποτελεί αντικείμενο κριτικών του θεάτρου, στα γραφόμενα των οποίων υποθέτω πως είναι περισσότερο ανεκτικός. Ελπίζω μόνο να μη σκηνοθετήσει στο μέλλον, με τη συμμετοχή και του ίδιου στο θίασο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μια πραγματική πολιτική τραγωδία για την Ελλάδα και τους πολίτες της.

Ανακαλύπτοντας ή προσπαθώντας να εφεύρει φανταστικούς εχθρούς, αντί να δει και να αντιμετωπίσει τα πραγματικά προβλήματα της οικονομίας, του προσφυγικού, της εξωτερικής πολιτικής, αλλά και της κοινωνίας. Η οποία, στο κάτω-κάτω της γραφής, και θα μας κρίνει όλους.

Γιατί εμείς ήμασταν, είμαστε και θα συνεχίσουμε να είμαστε εδώ. Δρώντα και ενεργά μέλη της τοπικής κοινωνίας. Δεν ανακαλύψαμε όψιμα πως καταγόμαστε από την περιοχή, ούτε ήρθαμε ως «φυτευτοί» ελιτιστές αλεξιπτωτιστές που ισχυρίζονται πως επισκέφθηκαν…63 χωριά σε τέσσερις μήνες, χωρίς να ξέρουν ακόμη ποια είναι τα ονόματα αυτών των χωριών. Και, αν συνεχίσουν έτσι, πολύ φοβάμαι πως δε θα προλάβουν καν να τα μάθουν. Εκτός και αν αναγκαστούν, οδηγώντας μέσα από παράδρομους, για να αποφύγουν να περάσουν από τα μπλόκα των αγροτών…