14 ΙΟΥΝΙΟΥ: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΕΘΕΛΟΝΤΗ ΑΙΜΟΔΟΤΗ
Της Αναστασίας Καρανίκα
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Αιμοδοσία είναι μια οργανωμένη υπηρεσία η οποία ασχολείται με τη λήψη, συντήρηση και διάθεση του αίματος.
Ένας πολύ φωτισμένος μελετητής της Αιμοδοσίας για τη χώρα μας υπήρξε ο αείμνηστος Μικές Παϊδούσης ο οποίος δημιούργησε και την ιστορία της μεταγγίσεως του αίματος στη χώρα μας.
Η πρώτη μετάγγιση στην Ελλάδα έγινε το 1916 στην πολυκλινική Αθηνών από τον καθηγητή Σπ. Οικονόμου με δότη αίματος τον βοηθό του Μιχ. Πατρικαλάκη. Σε εργασίες του Μικέ Παϊδούση αναφέρεται ότι κατά τους Βαλκανικούς και τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο δεν πραγματοποιήθηκαν μεταγγίσεις αίματος στην Ελλάδα. Το 1935 ιδρύεται από τον Μ. Μακκά η Αιμοδοσία του Ε.Ε.Σ. η οποία για πολλά χρόνια επωμίσθηκε το βάρος της Αιμοδοσίας στην Ελλάδα.
Το 1939 διατίθεται για πρώτη φορά συντηρημένο αίμα. Οι αλματώδεις πρόοδοι της Ιατρικής και οι μεγάλες ανάγκες σε αίμα οδήγησαν στην ανάπτυξη της εθελοντικής αιμοδοσίας.
Η εμπορία του αίματος καταργήθηκε με νόμο το 1974, αλλά οι ιδιωτικές τράπεζες αίματος έκλεισαν οριστικά το 1979.
(Σταχυολογώντας της απόψεις των μαθητών όπως καταγράφηκαν στις βιωματικές συναντήσεις των ομάδων).
Τι αισθάνομαι για την εθελοντική αιμοδοσία:
Ευχαρίστηση.
Χαρά και ελπίδα για τη ζωή.
Ελάχιστο φόβο και ταυτόχρονα χαρά που δίνω αίμα για καλό σκοπό.
Πράξη αγάπης.
Αγάπη και αλληλεγγύη.
Χαρά ως ικανοποίηση.
Αισθάνομαι ότι είναι κοινωνικό έργο αγάπης και αλληλεγγύης.
Βοηθάω κάποιον σε μια δύσκολη στιγμή.
Αλληλεγγύη και συμπαράσταση γι αυτούς που χρειάζονται αίμα.
Πρέπει να δίνω αίμα για να σώσω ζωή, ίσως για μέρα και τη δική μου.
Τη βοήθεια και την αγάπη που χρειάζονται κάποιοι.
Αισιοδοξία, ευχαρίστηση, πίστη για καλό.
Χαρά και αισιοδοξία για το αύριο.
Μια αλληλοβοήθεια για τον συνάνθρωπο μας που την έχει ανάγκη.
Αισθάνομαι ότι είναι κάτι το σπουδαίο και το αξιοθαύμαστο.
Είναι η ζωή για κάποιον που το χρειάζεται.
Βοήθεια για κάποιον άνθρωπο που έχει ανάγκη αίμα.
Ότι είναι ένα κοινωνικό έργο που έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις και μια πράξη αλληλοσυνεισφοράς και αλληλοκατανόησης.
Η πράξη σώζει ζωές και κάνει καλό και στον εαυτό μου.
Ότι είναι κοινωνικό έργο και πράξη αγάπης.
Αισθάνομαι μεγάλη χαρά που μου δίνεται η ευκαιρία να βοηθήσω τον κάθε άνθρωπο με όποιο τρόπο μπορώ.
Ευσπλαχνία και αγάπη για τον συνάνθρωπο μου.
Νοιώθουμε ηθική ικανοποίηση που σώζουμε κάποια ζωή προσφέροντας αίμα.
Σεβασμός, ευαισθησία, κατανόηση, αλληλεγγύη, αλληλοκατανόηση προς τον συνάνθρωπο.
Ηθική ικανοποίηση, προσφορά ζωής, αδελφοσύνη…
Τι θέλω να πετύχω:
Να γνωρίσω ότι έχει σχέση με την αιμοδοσία για να γίνω μια μέρα αιμοδότης και εγώ δίνοντας το αίμα μου σε κάποιον που το έχει ανάγκη.
Τους συνανθρώπους να δώσουν αίμα.
Το σώσιμο μιας ζωής.
Ευαισθητοποίηση.
Την αλληλοβοήθεια προς τον άγνωστο συνάνθρωπο.
Να πείσουμε περισσότερους ανθρώπους να δίνουν αίμα χωρίς να φοβούνται.
Θέλω να μεταδώσω την αναγκαιότητα της αιμοδοσίας.
Μια καλύτερη ζωή.
Να επηρεάσω κι άλλους ανθρώπους να δώσουν αίμα.
Λιγότερους θανάτους προσφέροντας αίμα.
Να καταφέρω να δίνω αίμα συστηματικά χωρίς να φοβάμαι.
Να δίνω χαρά σ’ αυτούς που το χρειάζονται.
Το καλύτερο για τους συνανθρώπους μου.
Να σώσουμε ζωές.
Ένα καλύτερο αύριο για όλους.
Να βοηθήσουμε αυτούς που έχουν ανάγκη.
Τη μεγαλύτερη συμμετοχή των ανθρώπων στο να δίνει αίμα.
Λιγότερους θανάτους από έλλειψη αίματος.
Αγάπη και σεβασμό για όλο τον κόσμο.
Να βοηθήσω όσους πιο πολλούς μπορώ.
Να πείσω άλλους για την αιμοδοσία.
Θέλω να πετύχω μέσα από αυτή τη βοήθεια που προσφέρουμε να καλυτερέψουμε το μέλλον των συνανθρώπων μας.
Να μη φοβούνται οι άλλοι να δώσουν αίμα. Λίγες σταγόνες σώζουν ζωές.
Αναστασία Καρανίκα
