Η 21η Μαρτίου, η μέρα κατά του ρατσισμού, βρίσκει την κοινωνία αντιμέτωπη με παλιές και νέες πληγές εκφασισμού και συντηρητικοποίησης, όπως προέκυψαν από στοχευμένες πολιτικές επιλογές των προηγούμενων κυβερνήσεων και των υποστηρικτών τους. Ο σπόρος του ρατσισμού, ο φόβος στη διαφορετικότητα, καλλιεργήθηκε συστηματικά σε όλα τα επίπεδα της ελληνικής κοινωνίας από την πατριαρχική οικογένεια, το εθνοκεντρικό σχολείο, τα ΜΜΕ ως διαμορφωτές συνειδήσεων, μέχρι τους χώρους εργασίας και τις γειτονιές.
Στις μέρες μας, μέσα και από την προσπάθεια εκμετάλλευσης της ανέχειας, της φτώχειας και της ανεργίας που επέφερε η οικονομική κρίση, δημιουργήθηκαν οι ιδανικές συνθήκες για την έξαρση των ήδη υπαρχόντων ρατσιστικών αντιλήψεων, γεγονός που έφερε τη Χ.Α. στα σημερινά της ποσοστά και νομιμοποίησε τις πρακτικές βίας και πογκρόμ εναντίον μειονοτήτων. Παράλληλα, η καταφανώς πιο ακροδεξιά κυβέρνηση της μεταπολίτευσης έκανε πράξη τη ρητορεία του κοινωνικού κανιβαλισμού, χτίζοντας κέντρα κράτησης, φράχτες-δολοφόνους, πνίγοντας μετανάστες στο Αιγαίο, διαπομπεύοντας οροθετικές, οργανώνοντας επιχειρήσεις σκούπα μεταναστών και τοξικοεξαρτόμενων, αδιαφορώντας πλήρως για τις εγκληματικές επιθέσεις των φασιστών.
Απέναντι στην επιχείρηση αποπροσανατολισμού και συγκάλυψης των πραγματικών υπευθύνων για τη φτώχεια, την ανεργία, την υποβάθμιση της υγείας και της παιδείας, την ανασφάλιστη εργασία, την αστυνομοκρατία, την καταστολή και την εξαθλίωση κάθε φτωχού ανθρώπου, ντόπιου ή μετανάστη, να απαντήσουμε ενωμένοι.
Να αποτελέσουν αυτές οι μέρες την αρχή του τέλους της εποχής του φόβου και της μισαλλοδοξίας. Ας είναι μόνο η αρχή, η σταδιακή απελευθέρωση των φυλακισμένων μεταναστών –μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται (ή, καλύτερα, στοιβάζονται) ανήλικα και ασυνόδευτα παιδιά – από τα κέντρα κράτησης των αθλίων συνθηκών διαβίωσης (συνωστισμός, ελλιπής διατροφή και ιατρική περίθαλψη, ανθυγιεινό και βρώμικο περιβάλλον, ψυχολογικές διαταραχές). Ας αποτελέσουν συνέχεια, η απόδοση ιθαγένειας στα παιδιά των μεταναστών που έχουν γεννηθεί και ζουν στην Ελλάδα, η νομιμοποίηση του διευρυμένου συμφώνου συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια και όλα όσα μπορούν να συμβάλουν άμεσα στη διαμόρφωση μίας διαφορετικής κουλτούρας σεβασμού στη διαφορετικότητα και αλληλεγγύης.
Με βάση αυτή τη κατεύθυνση της νέας κυβέρνησης, με κύριο κομμάτι της τον ΣΥΡΙΖΑ και την αριστερά, και την απαραίτητη σύνδεσή της με τις κινηματικές διεκδικήσεις, γίνεται εμφανές πως καίριες νίκες απέναντι στην αντίληψη και τις πρακτικές του ρατσισμού και του φασισμού μπορούν να είναι πραγματικότητα. Φυσικά, η αντιρατσιστική δράση δεν περιορίζεται ούτε στο στενό κυβερνητικό πλαίσιο αλλά ούτε και στο στενό πλαίσιο της 21ης Μαρτίου. Το αντιρατσιστικό κίνημα οφείλει να συνεχίσει και να κλιμακώσει τις διεκδικήσεις του για την κατάκτηση της πραγματικής ισότητας ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας, φύλου ή σεξουαλικού προσανατολισμού.
Είμαι γκέι στο Σαν Φρανσίσκο, μαύρος στη Νότια Αφρική, Ασιάτης στην Ευρώπη, Παλαιστίνιος στο Ισραήλ, ροκάς στην πανεπιστημιούπολη, Εβραίος στη Γερμανία, συνήγορος του πολίτη στο Υπουργείο Άμυνας, φεμινιστής σε πολιτικά κόμματα, ειρηνιστής στην Βοσνία, νοικοκυρά ένα Σάββατο βράδυ σε οποιαδήποτε γειτονιά οποιασδήποτε πόλης οποιουδήποτε Μεξικού, γυναίκα μόνη στο μετρό μετά τις δέκα το βράδυ, γιατρός χωρίς ιατρείο, Ζαπατίστα του Νοτιοανατολικού Μεξικού…
Υποδιοικητής Marcos
(Ηγετική φυσιογνωμία του κινήματος των αυτόχθονων εξεγερμένων ινδιάνων του Μεξικού, των Zapatistas)
• Σας καλούμε το Σάββατο 21/3/15 στην κεντρική πλατεία Πτολεμαΐδας στην εκδήλωση για την παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού, η οποία περιλαμβάνει:
– 6.00 μ.μ. Συγκέντρωση και έκθεση φωτογραφίας.
– 8.00 μ.μ. Συναυλία: NEXT DORS, EXILE OF HEAVEN & ECOLLAPSE
Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ ΕΟΡΔΑΙΑΣ
