Ένα “έγκλημα” συντελείται αυτές τις μέρες στη πόλη μας και ως πολίτης, αλλά και ως αρμόδιος Αντιδήμαρχος του Δήμου Κοζάνης, θα ήθελα να μοιραστώ τον προβληματισμό μου με το σύνολο των πολιτών και των φορέων της πόλης μας.
Πρόκειται για τη νόμιμη κακοποίηση του περιαστικού δάσους της πόλης, στην περιοχή του ανοιχτού θεάτρου της Σκ’ρκας. Η ιστορία περιγράφεται παρακάτω σε βήματα:
1ο βήμα (και καθοριστικό): Πριν 26 χρόνια στο ΦΕΚ 253Δ! (8-5-1989), δημοσιεύεται η συμπλήρωση του από 21-11-1986 Π.Δ. που αφορά στην “έγκριση της πολεοδομικής μελέτης περιοχής Σκ’ρκας-Αγ. Νικάνορα “. Το σχέδιο προβλέπει επεκτάσεις και σε περιοχές, όπου έχει αναπτυχθεί πυκνό δάσος. Πιθανόν στο παρελθόν στη περιοχή να υπήρχαν ιδιοκτησίες. Κατά την εκπόνηση των μελετών δεν έγινε καμία προσπάθεια στην κατεύθυνση της προστασίας της ήδη διαμορφωμένης κατάστασης (δάσος), με τη μεταφορά των δικαιωμάτων των ιδιοκτητών σε άλλες περιοχές των επεκτάσεων. Έτσι διαμορφώθηκαν από λανθασμένη επιλογή τόσο των μελετητών (εξ αποστάσεως πολεοδόμηση), όσο και των υπηρεσιών ελέγχου, στο Ο.Τ. 644 σε περιοχή ιδιαίτερα δύσβατη, βραχώδη και δασική, τρία οικόπεδα.
2ο βήμα: Το 2012 εκδίδεται Οικοδομική Άδεια για ανέγερση νέας οικοδομής στο μεσαίο από τα τρία “οικόπεδα” στο όνομα ενός νέου ιδιοκτήτη, αφού αυτό περιήλθε στην κυριότητά του από τον αρχικό.
3ο βήμα: Κάτω από τις πιέσεις του παραπάνω ιδιοκτήτη, ο οποίος ήθελε να δομήσει στο ακίνητό του με βάση την Ο.Α. που είχε εκδώσει, η προηγούμενη Δημοτική Αρχή το 2014 (μετά από αναβολές) προχωράει σε έργο διάνοιξης της οδού Βαλαωρίτου, με ανάδειξη εργολάβου, και μετά από νέες αναβολές, τον Σεπτέμβριο του 2014, ξεκινάει η υλοποίηση της διάνοιξης 5μετρου δρόμου μέσα στο δάσος.
4ο βήμα: Η νέα Δημοτική Αρχή αναλαμβάνοντας τον Σεπτέμβριο του 2014, μπροστά στο “εγκληματικό” ενδεχόμενο να υλοποιηθεί η διάνοιξη, σταματά το έργο και καλεί σε διαβούλευση τους ιδιοκτήτες των ακινήτων του Ο.Τ. 644, με σκοπό τη διερεύνηση εναλλακτικών λύσεων. Η Δημοτική Αρχή προτείνει στους ιδιοκτήτες ανταλλαγή των ιδιοκτησιών τους με αντίστοιχης αξίας ακίνητα σε άλλα σημεία της πόλης. Συναντά, μετά από αλλεπάλληλες επαφές, την άρνηση από τον ιδιοκτήτη που επιθυμεί άμεσα να κτίσει, τον σκεπτικισμό του δευτέρου και την αποδοχή της πρότασης από τον τρίτο.
5ο βήμα: Ο ιδιοκτήτης, που επιθυμεί άμεσα να δομήσει (ως έχει φυσικά νόμιμο δικαίωμα), επισείοντας νομικές κυρώσεις κατά του Δήμου, ζητά την συνέχιση των εργασιών και ο εργολάβος, εξαντλώντας τα όρια που του επιτρέπει ο νόμος, ζητά διάλυση της σύμβασης. Η νομική υπηρεσία του Δήμου αποφαίνεται ότι οι οικονομικές συνέπειες για το Δήμο σε περίπτωση μη υλοποίησης του έργου θα είναι πολύ μεγάλες.
6ο βήμα: Ο Δήμος βρίσκεται σε απόλυτα δυσάρεστη θέση και αναλογιζόμενος την οικονομική επιβάρυνση, που ένα ενδεχόμενο συνέχισης της διαμάχης θα επέφερε στη πόλη και τους πολίτες, συμφωνεί στη συνέχιση των εργασιών, περιορίζοντας απλώς την επέμβαση στη περιοχή, με το να υλοποιήσει μόνο το πρώτο μέρος του δρόμου και να προβεί στην κοπή τριών από τα επτά δένδρα που προβλέπονταν αρχικά.
Από τα παραπάνω γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι ο Δήμος Κοζάνης βρίσκεται μπροστά σε ένα αδιέξοδο που προκλήθηκε από αστοχίες, παραλήψεις, γραφειοκρατικούς παραλογισμούς και αναβολές.
Θεωρώντας ότι το ζήτημα είναι εξαιρετικά σοβαρό, κοινοποιώ τους προβληματισμούς της Δημοτικής Αρχής στους δημότες και τους φορείς της περιοχής, αναζητώντας λύση, ακόμα και την ύστατη στιγμή, μέσα από συλλογική αντίδραση! Γιατί η προστασία του περιβάλλοντος είναι υπόθεση ολόκληρης της κοινωνίας.
