Η 8η Μαρτίου καθιερώθηκε ως μέρα της γυναίκας σε ανάμνηση της μεγάλης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από τις εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες διαδήλωναν ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. Ήταν μία από τις πρώτες κινήσεις διεκδίκησης δικαιωμάτων από γυναίκες.
Οι αγώνες των εργατριών του προηγούμενου αιώνα καθώς και οι αγωνιστικές διεκδικήσεις του φεμινιστικού κινήματος που ακολούθησαν και τα δικαιώματα που κατακτήθηκαν βελτίωσαν τη θέση της γυναίκας σε όλα τα επίπεδα, αλλά η πολυπόθητη ισότητα εξακολουθεί να παραμένει ζητούμενο ακόμη και στις κοινωνίες δυτικού τύπου.
Σύμφωνα με την Έκθεση Ισότητας των Φύλων της Ευρωπαϊκής Κοινωνικής Επιτροπής, οι γυναίκες και στον 21ο αιώνα εξακολουθούν να αποτελούν την πλειοψηφία των οικονομικά ανενεργών ατόμων, να είναι πιο ευάλωτες στη φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την έμφυλη βία και να αντιμετωπίζουν ακόμα μεγαλύτερες οικονομικές δυσχέρειες, όταν είναι μονογονείς, ηλικιωμένες, ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες πληθυσμού ή ζουν μόνες τους ή έχουν χωρίσει.
Στην Ελλάδα, τα δικαιώματα των γυναικών στην εργασία δέχτηκαν την πολύπλευρη επίθεση της κρίσης και των μνημονίων. Οι νεότερες λόγω της ανεργίας αδυνατούν να εισέλθουν στην αγορά εργασίας, ενώ από αυτές που ήδη εργάζονταν πάρα πολλές με τη συρρίκνωση της απασχόλησης επιστρέφουν στο σπίτι, επωμιζόμενες μάλιστα και το έλλειμμα του κοινωνικού κράτους με την απλήρωτη παροχή υπηρεσιών φροντίδας.
Τα παραπάνω έχουν μειώσει τη διάθεση και τη δυνατότητα ενασχόλησής τους με τα κοινά, έχουν αυξήσει το βαθμό εξάρτησής τους από τον άνδρα και συμπιέζοντας τελικά ασφυκτικά τις επιλογές ζωής τους βάζουν φραγμούς στην πορεία χειραφέτησής τους.
Oι έμφυλες, ωστόσο, διακρίσεις, που διέπουν όλες τις εκφάνσεις της ιδιωτικής και δημόσιας ζωής, συνιστούν σημαντικό δημοκρατικό έλλειμμα, που δεν μπορεί να απαξιώνεται, καθώς η υπέρβασή του αποτελεί μία από τις αναγκαίες προϋποθέσεις για τη μετάβαση στο σοσιαλισμό.
Η ισότητα των φύλων συνιστά στρατηγικό στόχο και αδιαπραγμάτευτη διάσταση του προγράμματος της κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας». Γι αυτό και δεσμεύεται να αντιμετωπίσει άμεσα τα ζητήματα των διακρίσεων στο πεδίο της συμμετοχής των γυναικών στα κοινά και σε θέσεις ευθύνης, στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων και της ανεργίας, του κοινωνικού αποκλεισμού, της έμφυλης βίας, της εκπαίδευσης, της οικογένειας, καθώς και στο επίπεδο της κοινωνικής αναπαραγωγής στερεοτύπων και προκαταλήψεων.
Η φετινή 8η Μαρτίου ας είναι η αφετηρία της δικαίωσης!
