Η βία κατά των γυναικών είναι ένα φαινόμενο που παράγει ο καπιταλισμός και η πατριαρχία. Συνιστά παραβίαση των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων των γυναικών /κοριτσιών όπως ορίζονται στην Οικουμενική Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (1948), τη Σύμβαση για την Εξάλειψη όλων των Μορφών Διακρίσεων κατά των Γυναικών (CEDAW, 1979) και τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (1989).
Δεν υπάρχει ένας και μοναδικός παράγοντας που ευθύνεται για την συνεχιζόμενη βία κατά των γυναικών. Γιατί είναι αποτέλεσμα πολλών και διαφορετικών, οικονομικών, πολιτικών, θεσμικών και πολιτισμικών παραγόντων. Παραγόντων που είναι εκδηλώσεις των ανισότιμων σχέσεων μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Έχει πολλά και διαφορετικά πρόσωπα, άλλοτε πιο ορατά, κι άλλοτε πιο κρυφά και αόρατα. Είναι:
– λεκτική, ψυχολογική, συναισθηματική, σωματική, σεξουαλική, βιασμός, σεξουαλική κακοποίηση, σεξουαλική παρενόχληση και εκφοβισμός στην εργασία
– διακίνηση και εμπόριο γυναικών με σκοπό τη σεξουαλική και οικονομική εκμετάλλευση και τον σεξουαλικό τουρισμό – εξαναγκαστική πορνεία(trafficking),
– αναγκαστική εκτόπιση, συστηματικοί και τιμωρητικοί βιασμοί σε πολέμους
Αφορά και πλήττει όλες ανεξαιρέτως τις γυναίκες, ανεξάρτητα από ηλικία, φυλή, τάξη, εκπαιδευτικό επίπεδο, εργασιακή κατάσταση, εμφάνιση, σεξουαλικό προσανατολισμό, οικογενειακή κατάσταση, κ.λπ. Ασκείται μέσα στην οικογένεια ή στο σπίτι, αλλά και στο δημόσιο χώρο και την κοινωνία. Διαπράττεται σε καταστάσεις ένοπλης σύγκρουσης και πολέμους. Οι γυναίκες είναι τα πρώτα θύματα του πολέμου, της μετανάστευσης, του σύγχρονου δουλεμπορίου. Αλλά και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών λιτότητας και καταστολής, των μνημονίων που θεωρούν περιττό το κράτος πρόνοιας, τη δημόσια υγεία και την εφαρμογή προγραμμάτων πρόληψης και αντιμετώπισης του φαινομένου.
Εκδηλώνεται όταν ασκεί το κράτος την εξουσία του, όταν η πολιτεία ή οι υπηρεσίες της παραβλέπουν την καταπάτηση των δικαιωμάτων των γυναικών και δεν τις υποστηρίζουν. Όταν απολύονται και χτυπιούνται από τα ΜΑΤ οι αγωνιζόμενες καθαρίστριες, όταν μένει ατιμώρητος ο σεξισμός στη δημόσια ζωή και τους θεσμούς, όταν το ναζιστικό μόρφωμα δηλητηριάζει με τις ιδέες του ρατσισμού και του σεξισμού το σώμα της κοινωνίας.
Θύμα της βίας μπορεί να είναι οποιαδήποτε γυναίκα. Όμως, είναι οι άνεργες, οι επισφαλώς εργαζόμενες και γενικά οι φτωχές γυναίκες και οι μετανάστριες, που κινδυνεύουν περισσότερο γιατί δεν έχουν τη δυνατότητα της οικονομικής ανεξαρτησίας και της κοινωνικής στήριξης ή φοβούνται περισσότερο να μιλήσουν.
Η πρόληψη και η εξάλειψη της βίας δεν είναι υπόθεση μόνο των γυναικών και των φεμινιστικών κινημάτων, αλλά ολόκληρης της κοινωνίας. Ανδρών και γυναικών, νεαρών κοριτσιών και αγοριών, της πολιτείας, της τοπικής αυτοδιοίκησης, των πολιτικών κομμάτων, των συνδικαλιστικών οργανώσεων, των κινημάτων για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων, κ.λπ.
Η βία κατά των γυναικών όχι μόνο δεν εξαλείφεται στα χρόνια που ζούμε, αλλά μέρα με τη μέρα αυξάνεται και οξύνεται με τεράστιες ψυχολογικές, κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες για τα θύματα, την οικογένεια και τις κοινωνικές σχέσεις.
Αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε
Μηδενική ανοχή όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών
Ενιαίο Νόμο για τη βία κατά των γυναικών που θα καλύπτει τη βία στην οικογένεια, την εργασία και την κοινωνία.
Εγγύηση για ισότιμη προστασία και δικαίωμα όλων ανεξαιρέτως των γυναικών σε ουσιαστικά μέτρα προστασίας, υποστήριξης και αποκατάστασης
Νομοθεσία και πολιτικές που διασφαλίζουν την ποινική δίωξη όσων εμπλέκονται στη διακίνηση και εμπορία γυναικών και ανηλίκων (trafficking).
Προληπτικά μέτρα και εκπαιδευτικά πρόγραμμα
Μέτρα και πολιτικές ενάντια στην εμπορευματοποίηση του σώματος των γυναικών και τα σεξιστικά πρότυπα στη διαφήμιση, στα ΜΜΕ και το διαδίκτυο.
Σεβασμό στο αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα μιας γυναίκας να αποφασίζει για τη ζωή και το σώμα της.
Συγκέντρωση γυναικών στην κεντρική πλατεία Πτολεμαΐδας Τρίτη 25/11 και ώρα 6μ.μ.
