Το γεγονός ότι και οι γεωργοί (μαζί με τους κυνηγούς, τους κτηνοτρόφους και άλλες κατηγορίες ανθρώπων) δηλητηριάζουν συστηματικά και άγρια ζώα επιβεβαιώνεται από την καταγγελία ενός θηροφύλακα και έρχεται στο φως της δημοσιότητας από την ΣΤ’ Κυνηγετική Ομοσπονδία Μακεδονίας – Θράκης.
Συγκεκριμένα πριν από μερικές ημέρες ένας θηροφύλακας εντόπισε σε αγροτική περιοχή της Άρδασσας του Δήμου Εορδαίας Κοζάνης βρήκε δηλητηριασμένη ζωοτροφή μέσα σε καλλιέργειες σιτηρών αραβόσιτου και ηλίανθου.
Κάποιος (πολύ πιθανότατα ο γεωργός στον οποίο ανήκουν οι καλλιέργειες) είχε τοποθετήσει σε δυο σημεία, δηλητηριασμένη ζωοτροφή αποτελούμενη από σιτάρι και σπασμένο καλαμπόκι αναμεμιγμένο με μια άσπρη σκόνη.
Η δηλητηριασμένη τροφή για τα αγριογούρουνα
Οι δύο σωροί της φόλας ήταν περίπου πέντε κιλά. Ήταν τοποθετημένοι ο ένας εντός της καλλιέργειας ηλίανθου και ο δεύτερος στα όρια της καλλιέργειας με σιτηρά. Πάνω από τη δηλητηριασμένη ζωοτροφή ήταν τοποθετημένες σακούλες απορριμμάτων τις οποίες συγκρατούσαν χωμάτινοι σβόλοι, ώστε να μην διασκορπιστούν οι σωροί από τα πτηνά και να παραμείνουν εκεί σε ικανοποιητική ποσότητα ώστε τα αγριογούρουνα να φάνε τόσο ώστε να δηλητηριαστούν.
Για το περιστατικό αυτό η ΣΤ’ Κ.Ο.ΜΑ.Θ. ενημέρωσε άμεσα το Δασαρχείο Κοζάνης το οποίο και απέστειλε επί τόπου τρεις δασοφύλακες, οι οποίοι μαζί με τον θηροφύλακα μάζεψαν το δηλητήριο.
Η Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της Π.Ε. Κοζάνης μόλις ενημερώθηκε έστειλε δείγμα της ζωοτροφής για ανάλυση στο Μπενάκειο Φυτοπαθολογικό Ινστιτούτο στην Αθήνα, ενώ η υπόλοιπη ποσότητα της φόλας αποθηκεύτηκε σε ειδικό χώρο στις εγκαταστάσεις του Κυνηγετικού Συλλόγου Εορδαίας.
Οι εργαστηριακές αναλύσεις έδειξαν ότι οι ζωοτροφές ήταν εμποτισμένες με απαγορευμένη δηλητηριώδη ουσία γι’ αυτό και η Κυνηγετική Ομοσπονδία Μακεδονίας – Θράκης κατέθεσε μήνυση κατά παντός υπευθύνου, για παράβαση της δασικής νομοθεσίας (άρθρο 252 παράγραφος 5 του ν. δ. 86/1969).
Ένας από τους λόγους που οι αγρότες εξοντώνουν έτσι τα αγριογούρουνα της περιοχής είναι γιατί ο ΕΛΓΑ – πολύ κακώς – δεν αποζημιώνει τις ζημιές που αυτά προκαλούν.
Φυσικά τόσο στον Δήμο Εορδαίας αλλά και σε άλλες περιοχές της χώρας οι καταστροφές προκαλούνται γιατί ανεύθυνοι απελευθερώνουν αγριογούρουνα ώστε να υπάρχει επάρκεια θηράματος όταν το κυνήγι τους ξεκινήσει.
Σε κάθε περίπτωση υπαίτιος της ζημιάς, που προκαλείται στα ζώα και στο περιβάλλον είναι πάντα ο άνθρωπος αφού και αυτά τα πλάσματα το μόνο που κάνουν είναι να αναζητούν τροφή για να επιβιώσουν.
Τι είναι η δευτερογενής δηλητηρίαση
Η δευτερογενής δηλητηρίαση συμβαίνει όταν τα ζώα που τρέφονται με πτώματα καταναλώσουν μολυσμένο κρέας. Αυτό συμβαίνει συνήθως με τα τρωκτικά που εξοντώνονται με ποντικοκτόνα και μετά γίνονται τα ίδια θήραματα από τους φυσικούς θηρευτές τους.
Η δευτερογενής δηλητηρίαση προκαλείται – σύμφωνα με την Γεωργία Στεφανακη, πρώην υπεύθυνη του Ελληνικού Κέντρου Περίθαλψης Άγριων Ζώων Κρήτης – όταν η δράση π.χ. των ποντικοκτόνων, μεταβιβάζεται σε μη επιβλαβή είδη μέσω της κατανάλωσης δηλητηριασμένων τρωκτικών.
Για παράδειγμα κουκουβάγιες, γεράκια, κουνάβια καθώς και κατοικίδια ζώα, κινδυνεύουν να δηλητηριαστούν και με τους δύο τρόπους:
– από την κατανάλωση ζωντανών τρωκτικών, τα οποία έχοντας φάει δηλητήριο είναι πιο ευάλωτα στους θηρευτές τους.
– από την κατανάλωση νεκρών ζώων, που έχουν θανατωθεί με τη χρήση ποντικοκτόνων. Τα ποντικοφάρμακα λόγω της πολύ τοξικής σύστασής τους, παραμένουν ενεργά και μετά τον θάνατο του ζώου.
Η χρήση ποντικοκτόνων στην πραγματικότητα επιδεινώνει το πρόβλημα. Η εξόντωση ενός θηρευτή π.χ. μιας κουκουβάγιας έχει πολύ σημαντικότερες συνέπειες από την εξόντωση ενός τρωκτικού, καθώς οι θηρευτές στην τροφική αλυσίδα είναι πολύ λιγότεροι και αναπαράγονται με πολύ πιο αργούς ρυθμούς.
Τα γεράκια και οι κουκουβάγιες καταναλώνουν τουλάχιστον ένα τρωκτικό την ημέρα, δηλαδή 300-400 ετησίως. Ένας θηλυκός αρουραίος μπορεί να γεννήσει 50-100 νεογνά ετησίως, τα οποία είναι ώριμα για αναπαραγωγή μέσα σε 45 ημέρες.
Συνεπώς, η εξόντωση ΕΝΟΣ αρπακτικού μέσω δευτερογενούς δηλητηρίασης, μπορεί να «προκαλέσει» τη γέννηση 7.500 – 20.000 αρουραίων, οι οποίοι θα έχουν και αντίστοιχη δυνατότητα αναπαραγωγής.
Τα περιστατικά δηλητηρίασης αποτελούν σοβαρό πλήγμα για την επιβίωση πολλών ειδών άγριων ζώων στη χώρα μας. Το πρόβλημα εντείνεται από την ανεπάρκεια του κράτους και την έλλειψη ενός μηχανισμού ελέγχου της διακίνησης και χρήσης φυτοφαρμάκων.
Πηγή: zoosos.gr
