Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών στις 25 Νοεμβρίου, αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι η έμφυλη βία, ως διαχρονικό φαινόμενο, όχι μόνο δε μειώνεται με τη λεγόμενη «εξέλιξη» των κοινωνιών, αλλά αντίθετα ολοένα και οξύνεται. Ασκείται στο πλαίσιο της οικογένειας, ως λεκτική, ψυχολογική, σωματική, σεξουαλική και οικονομική, αλλά και της κοινωνίας, με τη μορφή του βιασμού, της σεξουαλικής παρενόχλησης στην εργασία, του εμπορίου γυναικών( trafficking) και της εξαναγκαστικής πορνείας.
Στη σημερινή οικονομική συγκυρία, με την αυξανόμενη ανασφάλεια και πίεση και την κρίση των έμφυλων ταυτοτήτων να εντείνεται περισσότερο παρά ποτέ, εκτιμάται ότι έχει υπάρξει σημαντική αύξηση των κρουσμάτων (ενδοοικογενειακής και δημόσιας) βίας κατά των γυναικών. Με τα απανωτά μνημόνια, τα δολοφονικά μέτρα που απειλούν την ίδια τη ζωή, την επιδείνωση της φτώχειας, την έκρηξη της ανεργίας που στις νέες γυναίκες φτάνει στο εφιαλτικό 60%, τις περικοπές των κοινωνικών δαπανών και τη διάλυση του κράτους πρόνοιας η κατάσταση μέσα στην οικογένεια, αλλά και στο δημόσιο χώρο, γίνεται ολοένα και πιο αφόρητη και βίαιη με πρώτα θύματα τις γυναίκες.
Μέσα σ’ αυτήν την κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά ζοφερή ατμόσφαιρα, το δικαίωμα των γυναικών σε μια ζωή χωρίς βία και φόβο υποβιβάζεται ακόμη περισσότερο και αυτό αποδεικνύεται τόσο με τη βραδύτητα με την οποία δημιουργούνται (με ευρωπαϊκά χρήματα) οι εδώ και χρόνια εξαγγελθείσες ολοκληρωμένες δομές υποστήριξης θυμάτων κακοποίησης όσο και με την περαιτέρω υποβάθμιση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας μέσω περικοπών υπηρεσιών και οργανικών θέσεων.
Η κυβέρνηση οφείλει να προβεί σε ενέργειες για την άμεση λειτουργία των δομών στήριξης κακοποιημένων γυναικών. Πολιτεία και κοινωνία οφείλουν να σταθούν με περισσότερο σεβασμό στη γυναίκα ,για τον πρόσθετο λόγο ότι η σωματική και ψυχική υγεία της γυναίκας, που πάνω απ’ όλα είναι μάνα, έχει αντίκτυπο στην φυσιογνωμία της οικογένειας και στη διαμόρφωση υγιούς κοινωνίας.
Τα χιλιάδες θύματα της βίας δεν αφήνουν περιθώρια για περισσότερη ολιγωρία και αναλγησία.
