Μια ματιά στα δημογραφικά στατιστικά, παρόλο που δεν τραβάνε και ιδιαίτερα το ενδιαφέρον μου, ήταν αρκετή για να γράψω τις παρακάτω σκέψεις. Σκέψεις για την κατάντια της ελληνικής κοινωνίας και για το ζοφερό της μέλλον…
Oι γεννήσεις στην Ελλάδα το 2012, σύμφωνα τα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, έχουν μειωθεί κατά 5,69 % σε σχέση με το 2011 (100.371 έναντι 106.428), ενώ ο μέσος όρος των αμβλώσεων κάθε χρόνο ανέρχεται σε 300.00! Δηλαδή, η αναλογία γεννήσεων προς αμβλώσεις είναι εντυπωσιακή: τρεις αμβλώσεις για κάθε γέννηση. Αλήθεια, με τόση ανεργία και με μισθούς των 500 ευρώ, δε θέλει και πολύ σκέψη για να καταλάβουμε, γιατί τα νέα ζευγάρια αποφασίζουν τρεις φορές περισσότερο την έκτρωση παρά τη γέννηση ενός παιδιού….
Οι αυτοκτονίες καταγράφουν αύξηση στις αυτοκτονίες κατά 43% σε σύγκριση με το 2007 που η κρίση δεν είχε χτυπήσει ακόμη την πόρτα μας. Και το πιο ανησυχητικό είναι, ότι το πρόβλημα κλιμακώνεται χρόνο με το χρόνο αν σκεφτεί κανείς ότι το 2011 σε σχέση με το 2007 καταγραφόταν αύξηση 26,5% για να διπλασιαστεί σχεδόν δύο χρόνια μετά. Οι ειδικοί μιλούν για ρεκόρ αυτοκτονιών τα τελευταία 50 χρόνια.
Συγκεκριμένα, με βάση τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το 2007 είχαμε 328 αυτοκτονίες, το 2008 οι αυτοκτονίες ανήλθαν σε 373, το 2009 σε 391, το 2010 σε 377 και το 2011 σε 477. Τα σχετικά στοιχεία για το 2012 δεν είναι ακόμα διαθέσιμα, ενώ η ΕΛΣΤΑΤ δεν συλλέγει στοιχεία για τις απόπειρες αυτοκτονίας. Σύμφωνα, δε, με τους ειδικούς, για κάθε αυτοκτονία, έχουμε άλλες 30 απόπειρες.
Και το ζήτημα είναι πως οι αρχές δε φαίνεται να μπορούν να καταγράψουν όλα τα περιστατικά αυτοκτονιών, καθώς πολλά δεν αποδίδονται σε αυτοχειρία ή οι συγγενείς δεν τα δηλώνουν για να αποφύγουν την κοινωνική κριτική. Πολύ περισσότερο δε, από τη στιγμή που η Εκκλησία απαγορεύει το μυστήριο της επιμνημόσυνης δέησης γα τους αυτόχειρες.
Από όλους τους αυτόχειρες, η συντριπτική πλειοψηφία ήταν Έλληνες. Προσωπικά, από την ενημέρωση που διαθέτω από τον Τύπο, αγνοώ έστω και ελάχιστες περιπτώσεις αυτοκτονιών από μετανάστες. Όλοι, όσοι επέλεξαν ή αποπειράθηκαν την τραγική έξοδο από τον κόσμο αυτό ήταν Έλληνες χτυπημένοι από την ανεργία, τη φτώχεια και την επακόλουθη κατάθλιψη.
Μια άλλη τρομακτική είδηση, είναι πως όλο και περισσότεροι γονείς απευθύνονται σε ιδρύματα, για να αφήσουν εκεί τα παιδιά τους, καθώς δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να τα μεγαλώσουν. Μια τέτοια πληροφορία έδωσαν στην δημοσιότητα οι αρμόδιοι των Παιδικών Χωριών SOS, αποτυπώνοντας με τον πλέον γλαφυρό τρόπο την εξαθλίωση της σημερινής ελληνικής κοινωνίας. Η απόλυτη φτώχεια οδηγεί τους γονείς αυτούς στην – αδιανόητη σε παλιότερες εποχές – απόφαση, να εγκαταλείψουν τα παιδιά τους σε ιδρύματα, για να έχουν ένα καλύτερο μέλλον. Οι οκτώ στους δέκα γονείς είναι Έλληνες, ενώ τις περισσότερες φορές πρόκειται για μονογονεἳκές οικογένειες χωρίς άλλους συγγενείς.
Κι όμως, ενώ η ελληνική κοινωνία βιώνει την απόλυτη εξαθλίωση με προοπτικές για περαιτέρω επιδείνωση, οι κυβερνώντες μας προφανώς ζουν σε άλλον κόσμο. Ήδη αποφασίστηκε από την Κυβέρνηση η κατάσχεση τραπεζικών καταθέσεων για την εξόφληση ληξιπρόθεσμων χρεών προς το ελληνικό Δημόσιο. Θα οδηγηθούμε αναγκαστικά στο ‘‘σήκωμα’’ όλων των αποταμιεύσεων, με όλες τις επακόλουθες παρενέργειες για το τραπεζικό σύστημα και όχι μόνο.
Οι κυβερνήτες μας προφανώς δεν έχουν πάρει χαμπάρι τι συμβαίνει εκεί έξω, δίπλα από τα γραφεία της εξουσίας και παραπέρα από τις μαύρες λιμουζίνες τους. Ήδη εδώ και μήνες, προωθείται από τους υπουργούς μας η άρση της απαγόρευσης των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας, με προφανείς δραματικές συνέπειες για δεκάδες χιλιάδες οικογένειες.
Αποδεικνύεται, λοιπόν, πως ο χειρότερος εφιάλτης του Έλληνα είναι το ίδιο το ελληνικό Κράτος και πολύ περισσότερο οι πολιτικοί του !
* Ο κ. Καραλίγκας είναι Δικηγόρος παρ` Αρείω Πάγω. Κατάγεται από την Κοζάνη, ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη