Η εναρξη του ταξιδιου και ο καιρος ηταν ιδανικα. Εφτασα Αλεξανδρουπολη χωρις να το καταλαβω, μαλλον λογο αγχους. Περασα στην Τουρκια περιπου στις 12 το μεσημερι, ειχα ολη τη μερα δικια μου να γραψω χιλιομετρα. Εφοσον ηταν αρχη και δεν ημουν ιδιαιτερα κουρασμενος αποφασισα να το παω μεχρι να νυχτωσει, να παρω το “βαπτισμα του πυρος” για τα καλα. Περασα τον μεγαλο περιφεριακο της Istabul και μπηκα στην Ασιατικη της μερια. Αρχισε να νυχτωνει. Ξενοδοχεια δεν υπηρχαν στην περιοχη, οποτε επρεπε να κοιμηθω στη φυση. Αφησα την εθνικη οδο και βρεθηκα σε ενα πολυ ομορφο οροπεδιο 350 χιλομετρα μετα τη Πολη. Ο χιλιομετρητης μεχρι το σημειο αυτο εγραψε 1050km. Εστησα τη σκηνη μου μπηκα μεσα και δε καταλαβα ποτε με πηρε ο υπνος.
Την Τριτη το πρωι ξεκινησα για Κερασουντα – Σαψουντα – Τραπεζουντα.
Συνολο χιλιομετρων 750. Απο Κερασουντα ολη η διαδρομη ειναι μπροστα στη μαυρη θαλασσα (karadeniz). Φοβερη θεα, δεξια μονο πρασινο και αριστερα μονο μπλε. Να σημειωσω πως οι δρομοι και η σημανση στο οδικο δικτυο της Τουρκιας ειναι παρα πολυ καλοι. Εφτασα Τραπεζουντα χωρις να με αγχωσει το παραμικρο στη διαδρομη. Ισα ισα ειναι μια παρα πολυ ωραια μοτοδιαδρομη για μελλοντικες εξορμησεις.
Η μερα ηταν Τριτη, την επομενη θα εφευγε το καραβι για Sochi. Ομως ποτε μη λογαριαζεις χωρις τον ξενοδοχο. Να μη τα πολυλογω εφυγα Παρασκευη και αυτο επειδη επαιξε μιζα. Το καλο ηταν οτι ειχα χρονο να ζησω και να δω την Τραπεζουντα.
Μετα απο μεγαλη ταλαιπωρια στο καραβι και πριν…
… Εφτασα στη Ρωσσια, στην πολη Sochi.
Στα συνορα πηγαν ολα καλα, οι υπαλληλοι με κατατοπισαν στα πρωτα μου βηματα, συναλλαγμα, φαι κτλ. Μολις εγκληματιστικα ξεκινησα για Maykop.
Σε αλλο αρθρο θα σας γραψω για τη Παναγια Σουμελα…
