Φίλες και φίλοι,
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες σε αυτόν τον αγώνα κατάργησης της επαίσχυντης τροπολογίας,
Βρισκόμαστε σε μια περίοδο κατά την οποία κυβέρνηση και τρόικα οδηγούν την κοινωνία στην πλήρη διάλυση και τους πολίτες στην εξόντωση, σε μια περίοδο ιδιότυπης κοινοβουλευτικής εκτροπής και κατάλυσης της δημοκρατίας. Ιδιότυπης γιατί δεν πραγματοποιείται με όπλα και τανκς, εκτροπής όμως γιατί ) βασικά νομοσχέδια ψηφίζονται με τη διαδικασία του κατεπείγοντος ως πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, ενώ τελευταία στιγμή έρχονται προς ψήφιση τροπολογίες κατάπτυστες.
Με αυτήν την απαράδεκτη διαδικασία κατατέθηκαν τροπολογίες, όπως αυτή που μας ταλαιπωρεί σήμερα και όπως αυτή που ψηφίσθηκε για την απαλλαγή των διοικητών των τραπεζών από τα θαλασσοδάνεια στα κόμματα, τις οποίες, όπως είναι γνωστό, ψήφισαν στο σύνολό τους οι βουλευτές της συγκυβέρνησης.
Τελευταία στιγμή και προφανώς για να
«χαϊδέψουν» τα αυτιά των πολιτών, για να κατευνάσουν -απατηλά βεβαίως- τις θυελλώδεις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών, και κάτω κι από τη δική μας πίεση, οι κυβερνώντες απέσυραν την παράγραφο 7, που όριζε ως βάση αναφοράς την αξία του απαλλοτριούμενου ακινήτου με το σύστημα των αντικειμενικών αξιών.
Διαφοροποιείται, όμως, η ουσία της τροπολογίας;
Υπάρχει κανένα όφελος από αυτή την εξέλιξη;
Τίποτα απολύτως.
Κι αυτό γιατί με τις υπόλοιπες παραγράφους ,που ψηφίστηκαν, εξακολουθούν, μία χαρά, να εξυπηρετούνται οι σκοποί της τριτοκομματικής μνημονιακής κυβέρνησης για «εξόντωση» του βιοτικού επιπέδου, ολόκληρων χωριών, ολόκληρων οικισμών.
Ειδικά με την παράγραφο 9 ο δικαστής σε περίπτωση απόκλισης από τις αντικειμενικές αξίες οφείλει να αιτιολογήσει την απόφασή του.
Μετά την ψήφιση της τροπολογίας, συνεπώς, το βασικό κριτήριο για τον προσδιορισμό της αξίας αποζημίωσης των ακινήτων για τον δικαστή θα αποτελεί η αντικειμενική αξία ακινήτων.
Η εφαρμογή της συγκεκριμένης τροπολογίας επιτρέπει την απαλλοτρίωση ακίνητης περιουσίας με αποζημιώσεις που το υπουργείο οικονομικών ορίζει, δεδομένου ότι αυτό προσδιορίζει τις αντικειμενικές αξίες, επιχειρώντας να νομιμοποιήσει τη διαδικασία με μία τυπική και όχι ουσιαστική δικαστική απόφαση .
Μπορεί κανείς να φανταστεί ποιος δικαστής θα αιτιολογήσει την απόκλιση από τις αντικειμενικές αξίες; Και με βάση ποια αποδεικτικά στοιχεία θα το κάνει αυτό, σε μία χώρα όπου κανένα συμβόλαιο δεν αποτυπώνει την πραγματική αξία αγοράς ή κόστους κατασκευής;
Ακυρώνεται ή όχι η δυνατότητα ελεύθερης απόφασης του δικαστή; Καταρρίπτεται το άρθρο 17 του συντάγματος, το οποίο προβλέπει ότι το τίμημα της αποζημίωσης στην απαλλοτρίωση πρέπει να είναι ικανό, ώστε να μπορεί ο ιδιοκτήτης να αντικαταστήσει το ακίνητο, αλλά και τη ζωή του ταυτόχρονα σε κάποιες περιπτώσεις, που αναγκαστικά για ΔΗΜΌΣΙΟ όφελος του στερούν;
Η τροπολογία αφορά και στις υποθέσεις για τις οποίες εκκρεμεί σε κάθε βαθμό η δικαστική διαδικασία. Ειδικότερα με το άρθρο 17 εισάγεται μεταβατική διάταξη, σύμφωνα με την οποία οι τροποποιήσεις που εισάγονται στις ισχύουσες διατάξεις εφαρμόζονται και στις εκκρεμείς κατά την έναρξη ισχύος της διάταξης απαλλοτριώσεις
Για το νομό μας, να θυμίσω ότι για τις απαλλοτριώσεις της Μαυροπηγής έχει οριστεί δικάσιμος Εφετείου τον Ιανουάριο του 2014. Οι τιμές που έχουν δοθεί δεν αρκούν ούτε καν για την αγορά ενός διαμερίσματος.
Επιπλέον, ο περιορισμένος χρόνος για την ολοκλήρωση των απαλλοτριώσεων ενδεχομένως να καταργήσει το δικαίωμα έννομης προστασίας από τα δικαστήρια π ου παρέχει το άρθρο 20 του Συντάγματος , δηλαδή ότιι :
Καθένας έχει δικαίωμα στην παροχή και μπορεί να αναπτύξει σ’ αυτά τις απόψεις του για τα δικαιώματα ή συμφέροντά του, όπως νόμος ορίζει.
2.
Το δικαίωμα της προηγούμενης ακρόασης του ενδιαφερομένου ισχύει και για κάθε διοικητική ενέργεια ή μέτρο που λαμβάνεται σε βάρος των δικαιωμάτων ή συμφερόντων του.
Πέραν των ανωτέρω, στο πλαίσιο της διοικητικής διαδικασίας, οι ιδιοκτήτες θα εξαναγκάζονται ή όχι να υποκύπτουν σε εκβιασμούς χαμηλής και άδικης αποζημίωσης ;
Ένα παράδειγμα: Εάν η αντικειμενική αξία ενός στρέμματος είναι 250
€ και στο πλαίσιο της διοικητικής διαδικασίας προσφέρεται έστω και 255 € , εκβιάζεται ή όχι ο ιδιοκτήτης «φοβούμενος» ότι το δικαστήριο θα τον αποζημιώσει με την αντικειμενική αξία να συναινέσει σε μία τιμή που ουσιαστικά θα τον εξοντώσει;
Ποια πραγματογνωμοσύνη, εάν και εφόσον διαταχθεί από το Τριμελές Εφετείο, θα βρει αποδεικτικά στοιχεία καθορισμού της μονάδας του ακινήτου που απαλλοτριώθηκε; Θα βρει ορυχεία και δε θα είναι δυνατόν να συνταχθεί καμία πραγματογνωμοσύνη.
Επιπρόσθετα, το οριζόμενο στην παράγραφο παράγραφος 6, ότι δηλαδή
«για έργα συγχρηματοδοτούμενα η αποβολή των εγκαταστημένων συντελείται οριστικά και τελεσίδικα με την απόφαση καθορισμού της προσωρινής αποζημίωσης», θα οδηγήσει ή όχι τους κατοίκους σε εγκατάλειψη της εστίας τους πριν την αποβολή;
Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι ουσιαστικά με αυτήν την τροπολογία εκμηδενίζονται οι περιουσίες όλων των πολιτών που είχαν την ατυχία να ζουν σε περιοχές που δραστηριοποιείται η ΔΕΗ, κι όχι μόνο, αλλά κι αυτών που θα τύχει να περάσει ο δρόμος πάνω από το σπίτι τους. Κι όλοι αυτοί θα χάνουν τις περιουσίες τους μέσω αναγκαστικών απαλλοτριώσεων
«έναντι πινακίου φακής».
Οι μέχρι εχθές ιδιοκτήτες μετατρέπονται σε άστεγους επαίτες, σε άκληρους.
Τέλος, με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και τη δημιουργία της μικρής ΔΕΗ, όπως περιμένουμε ότι θα προχωρήσει η τρικομματική κυβέρνηση, αυτή η ιδιωτική επιχείρηση δε θα κάνει ανάπτυξη νέων ορυχείων; Δε θα προχωρήσει σε αναγκαστικές απαλλοτριώσεις; Για Εθνικούς πια σκοπούς; Με το ελάχιστο αντίτιμο αποζημίωσης για απαλλοτριώσεις θα δημιουργηθούν τσιφλίκια στην περιοχή μας, θα ξαναγυρίσουμε στην περίοδο της φεουδαρχίας.
Καταληκτικά, φίλοι,
Είναι επιτακτική η ανάγκη να αποτρέψουμε την εφαρμογή αυτής της απαράδεκτης τροπολογίας και να αγωνιστούμε από κοινού, ώστε να καταργηθεί.
Σε αυτό το πλαίσιο ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ έλαβε την πρωτοβουλία να συντάξει τροπολογία για την αντιμετώπιση αφενός της πολυνομίας και αφετέρου της δίκαιης αποζημίωσης των απαλλοτριούμενων ακινήτων.
Είναι απαραίτητο, επίσης, να προβλέψουμε και ρύθμιση για το πάγιο αίτημά μας ως περιοχή, την επαναπόδοση των απαλλοτριωμένων εκτάσεων, μετα την αποκατάσταση του, στο Ελληνικό δημόσιο και στην Τοπική κοινωνία, όπου ανήκουν.
Στο πλαίσιο αυτό, ξανα-τονίζω την ανάγκη να δώσουμε από κοινού αυτόν τον αγώνα. Έναν αγώνα που αφορά στην ευρύτερη περιοχή της Περιφερειακής Ενότητάς μας. Έναν αγώνα για τα παιδιά μας και το μέλλον αυτού του τόπου.
