Γιατί;
Όταν ανακαλύπτεις πως εκεί που ¨χτίζεις¨ φτάνουν τα κύματα και τα διαλύουν όλα. . .
Ρωτήθηκα τι θα κερδίσουμε αν χάσουμε ένα εξάμηνο με την κατάληψη. Θα αντιστρέψω και επιστρέψω την ερώτηση ως εξής : « Τι θα κερδίσουμε αν κάνουμε μάθημα αυτό το εξάμηνο;»
Τι θα κερδίσουμε παρακολουθώντας τα μαθήματα αυτού του εξαμήνου γνωρίζοντας πως το Σεπτέμβριο με τις συγχωνεύσεις θα πάει στράφι όλος ο κόπος μας ;
Συγχωνεύοντας άσχετες μεταξύ τους ειδικότητες τι θα συμβεί με τα μαθήματα; Η λογικότερη υπόθεση είναι ότι θα παρθούν μαθήματα και των δύο ειδικοτήτων για να απαρτίσουν τη καινούργια (ειδικότητα). Εάν διαβάσετε τις συμπληρωματικές ερωτήσεις του σχεδίου «ΑΘΗΝΑ» θα δείτε ότι ούτε και εκείνοι γνωρίζουν ακόμη καθώς όπως αναφέρεται : Τα Προγράμματα Σπουδών των νέων Τμημάτων θα έχουν τροποποιηθεί – ως το Σεπτέμβριο- ανάλογα με τις νέες κατευθύνσεις και τις όποιες απορροφήσεις, που περιλαμβάνει το Σχέδιο «ΑΘΗΝΑ» (ερ. 21).
Δεν έχουν τις απαντήσεις ακόμη. Εν μέρει λογικό αλλά κατ’ εμέ ανεπίτρεπτο. Όταν οι ζωές και το μέλλον τόσων φοιτητών βρίσκεται κυριολεκτικά στον αέρα το λιγότερο που θα έπρεπε να έχουν είναι απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα που τριβελίζουν το μυαλό όλων μας.
Δεν έχουμε πλέον να χάσουμε κάτι. Είμαστε ήδη σε μειονεκτική θέση εάν όχι χαμένοι. Εάν οι απορροφήσεις ήταν διαφορετικές ίσως να μην υπήρχαν αυτές οι αντιδράσεις. Πως μπορώ να δεχτώ την απορρόφηση από μια άλλη σχολή όταν έχω περάσει παραπάνω από τα 2/3 των μαθημάτων της σχολής μου; Ποιος μπορεί να καταλάβει πόσο μόχθησα για να τα περάσω; Ποιος μπορεί να με καταλάβει; Ποιος μπορεί να ΜΑΣ καταλάβει;
Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι οι φοιτητές κάνουν ζωάρα( επιτρέψτε μου την λέξη). Σίγουρα υπάρχουν και αυτοί. Όμως εγώ θα σας πω για τους άλλους φοιτητές. Θα σας πω για τους φοιτητές που εργάζονται και σπουδάζουν. Θα σας πω για εκείνους που δεν εργάζονται αλλά απασχολούνται πλήρως με τις σπουδές. Για τους φοιτητές που οι γονείς τους, τους σπουδάζουν από το υστέρημα τους με την προοπτική να έχουν μια καλύτερη επαγγελματική αποκατάσταση από τους ίδιους. Για τους φοιτητές που παλεύουν να πάρουν το πτυχίο τους και αγωνιούν για τα αποτελέσματα της εξεταστικής. ΝΑΙ, υπάρχουν και αυτοί. Μπορεί να μην τους ξέρετε αλλά υπάρχουν.
Και όλοι εμείς σπουδάζουμε με τη προοπτική μιας καλής δουλειάς που θα μας επιτρέψει να δημιουργήσουμε τη δική μας ζωή. Σε μια Ελλάδα που το να αποκτήσεις την δική σου οικογένεια και το δικό σου σπίτι αποτελεί πλέον όνειρο. Ίσως έχει χαθεί η έννοια του σπιτιού κάπου στη μετάφραση. Σπίτι δεν σημαίνει 500 τετραγωνικά διώροφο με πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων και 5θέσιο γκαράζ. Σπίτι σημαίνει ένα διαμέρισμα (ή μια μονοκατοικία) αρκετά μεγάλη ώστε να χωρέσει η αγάπη, η ευτυχία και το παιχνίδι των παιδιών μας . Σπίτι σημαίνει θαλπωρή και κάποιος που θα είναι εκεί να σε περιμένει είτε έχοντας για σένα μια αγκαλιά είτε μια κουνιστή ουρά. Και αναρωτιέμαι αν είναι τόσα πολλά όλα αυτά; Αναρωτιέμαι αν για να τα αποκτήσεις πρέπει να μεταναστεύσεις.
Δεν θα μας στερήσετε τα όνειρα. Δεν θα μας στερήσετε την ελπίδα. Δεν θα μας στερήσετε την πατρίδα μας.
Μη μας στερείτε τη πατρίδα μας!
* Εγώ που δεν μπορούσα να περπατήσω περπάτησα και θα συνεχίσω να περπατάω. Δεν ξέρω μπροστά τι συναντήσω αλλά πίσω δεν γυρίζω.
Υ Γ* 1 Το παραπάνω κείμενο αποτελεί προσωπική άποψη και φυσικά δεν έχει σκοπό να προσβάλλει κανέναν.
Υ Γ* 2 Θα πάρω την πρωτοβουλία να ευχαριστήσω τους γονείς μας που χωρίς αυτούς θα ήταν δύσκολο να σπουδάσουμε .
Υ Γ* 3 Το σχέδιο «ΑΘΗΝΑ» καθώς και Μαύρο τρίγωνο που δείχνει προς τα δεξιά Χρήσιμες Ερωτήσεις-Απαντήσεις για το Σχέδιο “Αθηνά” υπάρχουν στην ιστοσελίδα του υπουργείου.
Σημείωση 1: Δεν έγραψα το όνομά μου γιατί δεν είναι το ζητούμενο.
Σημείωση 2: Η ώρα που στέλνω αυτήν την επιστολή είναι προχωρημένη καθώς πλέον έχω χάσει και τον ύπνο μου αλλά και όταν κοιμάμαι βλέπω εφιάλτες.
Μ.Η.
Μια φοιτήτρια του ΤΕΙ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ