Μπορεί μία καταδικαστική απόφαση δικαστηρίου να ποινικοποιήσει μία συνδικαλιστική αγωνιστική κινητοποίηση; Σαφέστατα και ΟΧΙ. Πόσο μάλλον όταν οι λόγοι που οδηγούν σε μία δράση έχουν να κάνουν, όχι απλά με την υγεία αλλά, με την ίδια την ζωή των εργαζόμενων και συνταξιούχων της ΔΕΗ.
Προκαλεί λοιπόν εντύπωση (αλλά συνάμα και πραγματική απογοήτευση), το γεγονός ότι η συμβολική κινητοποίηση του ΣΠΑΡΤΑΚΟΥ στον σταθμό των διοδίων Πολυμύλου (τον Αύγουστο του 2011), που είχε σαν «τυπική» συνέπεια την σύλληψη του Προεδρείου για ¨παρακώλυση κυκλοφορίας¨, έληξε με την επιβολή τελεσίδικης καταδικαστικής απόφασης -3μηνης φυλάκισης – για τον Πρόεδρο και τον Γ. Γραμματέα του Σωματείου κατά την εκδίκασή της στις 17/5/2012.
Μάλλον, η Δικαιοσύνη επιθυμεί να επιβεβαιώνει την ρήση ότι «είναι τυφλή» καθώς δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι δε μπόρεσε να «δει» τον εξαιρετικά σημαντικό λόγο/αιτία/κίνητρο/σκοπό της κινητοποίησης στην οποία είχε τότε προβεί το συνδικάτο. Μίας κινητοποίησης που ¨σφραγίστηκε¨ με την κατηγορία της «παρακώλησης» τη στιγμή που στο ουσιαστικό μέρος ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΚΩΛΥΣΗ, ΚΑΜΙΑ ΕΝΤΑΣΗ.
Το μόνο που υπήρξε ήταν η κατανόηση του κόσμου και η υπομονή που επέδειξε στην προσπάθεια ενημέρωσης που έκαναν τότε τα συνδικαλιστικά μας στελέχη, με απώτερο στόχο να φθάσει το μήνυμα της δυσφορίας και αγανάκτησης των ασφαλισμένων του ΤΑΥΤΕΚΩ/ΔΕΗ, στους υψηλά ιθύνοντες.
Όπως και να έχουν τα πράγματα ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, όπως δε πτοήθηκε ποτέ από δικαστικές αποφάσεις, εμπόδια ή δυσκολίες που αντάμωσε στη πορεία του, έτσι και τώρα θα συνεχίσει με δυναμική πάντα διάθεση, χωρίς καμία αρνητική πρόθεση παρά μόνο για το καλό των εργαζόμενων, των συνταξιούχων και της ίδιας της επιχείρησης.
