Κυριακή πρωί στο εξωκκλήσι του Αη- Θωμά. Η περιοχή έχει ασυνήθιστη κίνηση, η οποία με τίποτα δεν δικαιολογείται από τα βαφτίσια που πρόκειται να γίνουν εκεί κατά τις 12. Δε κυκλοφορούν ούτε λαμέ φουστάνια ούτε δωδεκάποντες γόβες, μόνο καπελάκια, φόρμες, Τ-shirts και κάποιες πιο παρταλέ αμφιέσεις – είναι κι ένας με σαρίκι για τον ήλιο, που το πήρε από την Καππαδοκία Και βέβαια οι σακούλες σκουπιδιών που πηγαίνουν κι έρχονται σερνάμενες και κουνάμενες δεν μπορεί να έχουν σχέση με το μυστήριο.
Βλέπεις εν ολίγοις ένα πλήθος κόσμου κάθε ηλικίας και κιλών ακροβολισμένους σε ακτίνα 500 μέτρων να προσπαθούν να συνεννοηθούν με κραυγές, χειρονομίες ή κινητά για να φέρουν σε πέρας μια μεγάλη επιχείρηση καθαριότητας.
Μέσα στον περίβολο, κάτω από το κιόσκι προς το δρόμο, κάθεται κάποιος που φαίνεται να είναι πιο ικανός και πιο αποτελεσματικός στην επικοινωνία από τους υπόλοιπους, ένας χαμογελαστός ραδιοερασιτέχνης ονόματι Γιάννης. Eχοντας επίγνωση της αποστολής του, κάνει ό,τι μπορεί για να συνεννοηθεί με το Κέντρο, πράγμα μάλλον δύσκολο καθώς γύρω του περιφέρονται εκ περιτροπής όσοι γυρνούν από το μέτωπο της πάλης με τα σκουπίδια, και κάθονται να ξαποστάσουν γύρω από δυο τραπέζια που βογκούν από ρακές και μεζέδες.
– Αη-Θωμάς καλεί Κέντρο. Αη-Θωμάς καλεί Κέντρο. Over. – Κέντρο Being QRV. Κέντρο Being QRV. Λέγε Αη-Θωμά. Over. – Αη-Θωμάς καλεί Κέντρο. Over – Being QRV ΛΕΜΕ!!! Τι γίνεται αυτού Αη-Θωμά? – Κέντρο δεν ακούω καντίποτα! Εδώ ουρλιούνται όλοι… Είμαστε με το Λάκκο του Μάγγανη, τους Μακεδνούς, τους Φίλους της Βιβλιοθήκης, το Σύγχρονο … Eνα λεπτό! Τι είπατε κύριε; – Του Κέντρου είνι; Πέτς έμασάμι 5 τούμπις … – Eλα Κέντρο. Εδώ μου λένε ότι μάζεψαν σκουπίδια από 5 τομείς… – Τι τουμείς αρά! Τούμπις λέμι… Μια μάσκα απού Μπιμβέ, ίσια μι 15 λάστιχα απού κούρσις, καμόσα είνι θιρινά – μια χαρά φαίνουντι, άμα τα θελ´ κάνας! – Ιγώ βρήκα μια λικάνη απού χαλέ κι μια τσακσμέν´ μπανιέρα… Κι ύστρα σι λεν δε φκιάν άλλου ανακαίνιση ου κόσμους τα σπίτια τς! Κρίση κι κουλουκύθια! – Ιγώ ένα πέδιλου να φκιάντς παγουδρουμίις… – Ιγώ ένα φλυτζιάν´ γυρσμένου! Δρόμουν είχιν… Κι δυο δαχλύδια… – Ιγώ ένα στριγκ! – Αι στα σκατά! Ιγώ ένα καλτσόν κουμμένου… – Eλα Αη-θωμά! Break! Break! Break! Aμα μας πουν όλοι τι είχαν και οι πέντε τούμπες, θα καούν οι πομποί!
Γίνεται να βγει κανείς να μαζέψει σκουπίδια και να περάσει καλά; Μια χαρά γίνεται! ¢μα βρίσκεται σε ένα καταπράσινο δάσος, μια λαμπερή ανοιξιάτικη μέρα με τη φύση γύρω του να ξυπνάει όλα της τα πλάσματα από το χειμωνιάτικο ύπνο – ευτυχώς δεν ξύπνησε τα φίδια της ακόμα, και τη βγάλαμε καθαρή με μόνο ένα θύμα (πολύ ψύχραιμο) από τσίμπημα σφήκας, κι ένα άλλο από απλό πέσιμο σε κούνια. ¢μα έχει καμιά εκατοστή άτομα παρέα, με διάθεση για μασλάτια κι κασμέρια, που τέσσερις ώρες δεν έβαλαν γλώσσα μέσα, ΚΑΙ όταν ξεκουράζονταν ΚΑΙ όταν μάζωναν σκουπίδια.
Δεν απόμεινε πλι ή σκιουράκι στην περιοχή. Μετανάστευσαν όλα! Μόνο μια χελώνα στάθηκε βράχος, επειδή δεν είχε ξυπνήσει καλά ακόμα και βαριούνταν να απομακρυνθεί. Aμα ξεκινήσει με καφέ από τις εννιάμιση, και γύρω τις πασχαλιές, τα κρίνα, τα κεκ, τα μπισκότα και τα κιχιά να τον μεθούν με το άρωμά τους. Aμα ολοκληρώσει με χορό και ρακές, τη συνοδεία κεφτέδων, πατατοκεφτέδων, τουλουμίσιο, ντολμαδάκια γιαλαντζί, γίγαντες, ένα άλλο με μανιτάρια -που- δεν-ξέρω-πώς-το-λεν, τυρόψωμο, γίγαντες – καλύτερα να σταματήσω γιατί ξαναπείνασα!
Και κυρίως άμα, καθώς μεταφέρει τις σακούλες με τα σκουπίδια στον καθορισμένο τόπο από όπου θα τον μαζέψει η Υπηρεσία Καθαριότητας του Δήμου, κοιτάζει γύρω του και βλέπει εκείνον τον όμορφο τόπο καθαρό, λαμπερό κι απαλλαγμένο από την ασχήμια της βρωμιάς, του εγωισμού και της αδιαφορίας για το χώρο που μοιραζόμαστε όλοι. Aμα έχει συμμετάσχει δηλαδή σε μια δράση συλλογικής ευθύνης και πολιτισμού.
Μπράβο λοιπόν σε όσους είχαν την πρωτοβουλία, το Δήμο και το Γραφείο Εθελοντισμού, αλλά κυρίως σε όσους συμμετείχαν με τόση όρεξη και προθυμία στον αγώνα τον καλό κόντρα στη βρωμιά που μας ασχημαίνει τα μάτια και την ψυχή. Aξιος ο μισθός τους! Μόνο να προσέξουμε όλοι τώρα που ανοίγει ο καιρός και θα βγαίνουμε πιο πολύ στα πάρκα κι στα βνα, μην τα φκιάσουμε πάλι όλα λιόλιουν!
Από τον Χρόνο
