Με αφορμή τη σημερινή συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου με θέμα την ίδρυση Κέντρων Υποδοχής παράνομων μεταναστών στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, θα ήθελα να επαναλάβω την προσωπική μου θέση, την οποία βεβαίως γνωστοποίησα στην κοινωνία της Νεάπολης στην πρόσφατη λαϊκή της συνέλευση (24/3), όπως και στην υπόλοιπη κοινωνία της Π.Ε. Κοζάνης μέσω των επίσημων ανακοινώσεων μου.
Θέση την οποία επίσης είχα την ευκαιρία να διατυπώσω και στη συνάντηση που έγινε για το θέμα αυτό στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, παρουσία μελών της Κυβέρνησης και των εκπροσώπων των αυτοδιοικητικών αρχών όλης της χώρας.
Σε ό,τι αφορά τη Νεάπολη ξεκαθάρισα ότι «Εφόσον η τοπική κοινωνία δεν θέλει να γίνει Κέντρο Υποδοχής στη Νεάπολη φυσικά και ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ. Και αυτό αποτελεί προσωπική μου δέσμευση. Δεν μπορούμε να βιάζουμε κοινωνίες να κάνουν ό,τι δεν θέλουν, αλλά ειδικά στο θέμα αυτό πρέπει να προχωρήσουμε με συναίνεση και διάλογο».
Σε ό,τι αφορά γενικά τη δημιουργία Κέντρων Υποδοχής σε όλη τη χώρα, υποστήριξα και υποστηρίζω την άποψη πως «μπορούμε να ξεκινήσουμε, και άμεσα, από εκείνες τις περιοχές όπου υπάρχει η ανάλογη βούληση της Δημοτικής αρχής», όπως συνέβη με την περιοχή της Δεσκάτης Γρεβενών, όπου υπήρξε και ανάλογη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
Σε κάθε περίπτωση όμως θα πρέπει να τηρούνται για τα Κέντρα αυτά τρεις βασικοί και αδιαπραγμάτευτοι κανόνες.
Οι κανόνες
– της ασφάλειας,
– της υγιεινής και,
– του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Κανόνες που μπορούμε να κατοχυρώσουμε και να διασφαλίσουμε θεσμικά, έτσι ώστε αυτά τα Κέντρα να είναι πραγματικά κέντρα φιλοξενίας.
Τέλος, για λόγους ουσίας, πιστεύω ότι η αντιμετώπιση του προβλήματος των παράνομων μεταναστών πρέπει να ξεκινήσει από την Αττική με τη δημιουργία των πρώτων Κέντρων, τα οποία θα μπορούν να λειτουργήσουν ως χώροι φιλοξενίας πριν αρχίσουμε την προώθηση αυτών των ανθρώπων στα Κέντρα που θα δημιουργηθούν στη συνέχεια σε άλλα σημεία της χώρας.
