Άρα η λύση του Ελληνικού προβλήματος είναι πολυεπίπεδη διότι και εάν είχαμε λυμένο το οικονομικό μας πρόβλημα θα είχαμε άλλες τέσσερις κρίσεις να αντιμετωπίσουμε.
Το σκληρό παζάρι μεταξύ Παπανδρέου Σαμαρά δεν έχει να κάνει με το μέλλον της χώρας και με τα ψευδοδιλλήματα που βάζουν καθημερινά τα ΜΜΕ στον Ελληνικό Λαό.
Το μέλλον είναι και προδιαγεγραμμένο και εντός ευρωζώνης και με καταβολή 6ης δόσης και με εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας και με επαχθή μέτρα για τον μισθοσυντήρητο και τον συνταξιούχο και –ελπίζω- με δομικές αλλαγές του Δημόσιου τομέα .
Σε άρθρο μου της 21 Σεπτεμβρίου 2011 όλα αυτά έχουν αναφερθεί.
Και καμία παρέκκλιση από αυτό δεν είναι προς συζήτηση από τους Ευρωπαίους Εταίρους και ειδικά στον Σαμαρά του το έχουν καταστήσει και με σαφήνεια και πέραν πάσης αμφιβολίας.
Το παιχνίδι για την νέα κυβέρνηση έχει 2 επίπεδα στο πρώτο επίπεδο το παζάρεμα γίνεται για το εάν η κυβέρνηση συνεργασίας θα είναι μακράς πνοής (έως και διετίας) και με πολιτικά πρόσωπα που θέλει ο Παπανδρέου ή μικρής διάρκειας (2-6 μηνών) με εξωκοινοβουλευτικά πρόσωπα που θέλει ο Σαμαράς.
Ο λόγος είναι όπως πάντοτε το χρήμα.
(Το δανεικό το χρήμα, αυτό που ιστορικά από τη ίδρυση του αυτό το κράτος αντί να το αξιοποιεί προς όφελος του Ελληνικού λαού ,του το διασπαθίζουν παρέα οι εκάστοτε Μαυρογυαλούροι με κρατικοδίαιτους μεσίτες και εργολάβους.
Τις έννοιες “διαπλεκόμενα συμφέροντα” και “νταβατζήδες της εξουσίας” τις μάθαμε από τον Μητσοτάκη την πρώτη και τον Καραμανλή την δεύτερη.
Στην συνείδηση του Ελληνικού λαού καταγράφηκαν ως αποτυχημένοι πρωθυπουργοί ,καθόλου τυχαίο αν τολμήσουμε και σκεφτούμε ότι η διαμόρφωση της σκέψης μας οφείλετε σε επηρεασμούς από τα ΜΜΕ όχι μόνο ενσυνείδητους αλλά και υποσυνείδητους.
Το πιο γλαφυρό μου παράδειγμα είναι ότι το 2009 τα ΜΜΕ μας έπεισαν ότι ο καταλληλότερος για πρωθυπουργός είναι ο Γ.Α.Παπανδρέου και ήταν τόσο πειστικά που τελικά τον ψήφισε ο Ελληνικός λαός.
Το άλλο μου παράδειγμα είναι ότι από το Σεπτέμβριο του 2009 η λέξη “σκάνδαλο” δεν ακούστηκε ξανά ενώ ήταν ψωμοτύρι από τον πρώτο μήνα της κυβέρνησης Καραμανλή από τα περίφημα ΜΜΕ δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι η οικονομική διαχείριση του ΠΑΣΟΚ τα δυόμιση αυτά χρόνια υπήρξε άμεμπτη. Απλά η όλη εστίαση –παραμύθιασμα- γινόταν στην πορεία της χρεοκοπίας της χώρας.
Παλεύει με λύσσα λοιπόν το “σύστημα ΠΑΣΟΚ” ή “διαπλεκόμενα συμφέροντα” ή “νταβατζήδες της εξουσίας” για την διατήρηση του προνομίου της νομής-διασπάθισης του δημόσιου – δανεικού χρήματος.
Για αυτό το λόγο θέλει συν κυβέρνηση και όχι εκλογές το ΠΑΣΟΚ.
Θα καταφέρει κατ αρχήν να το αντιταχθεί αποτελεσματικά ο Σαμαράς και στη συνέχεια να το ξεδοντιάσει ή θα πάρει και αυτός τη θέση του στο πάνθεον των αποτυχημένων αρχηγών της Ν.Δ. ;
Το δεύτερο επίπεδο αφορά τις ποινικές ευθύνες αλλά και την πολιτική επιβίωση των κυβερνώντων πρωτοστατούντος του Γ. Α. Παπανδρέου.
Εικάζω ότι από τον αιφνιδιασμό της παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη όπου σε απ ευθείας μετάδοση έβλεπαν έντρομοί εκτός από τους λιγοστούς “γραφικούς συνασπιστές” του Κουράκη ολόκληρο το περιώνυμο πλήθος να συμμετέχει ενεργά στην διακοπή – διαμαρτυρία της στρατιωτικής παρελάσεως( πολιτική παρέλαση χωρίς επισήμους έγινε τελικά) αφενός και το άκουσμα της λέξης “Γουδί” αφετέρου ,επισπεύτηκαν οι διαδικασίες.
Το ότι πληθαίνουν οι αγανακτισμένες επώνυμες φωνές πολιτικών από όλα τα κόμματα όπου ουσιαστικά καταγγέλλουν το “σύστημα ΠΑΣΟΚ” ή “διαπλεκόμενα συμφέροντα” ή “νταβατζήδες της εξουσίας” ή όπως αλλιώς περιγράφονται (ο Τσίπρας πάντως προς τιμήν του μίλησε με ονοματεπώνυμο και με θετική έκπληξη ακούω Κανέλη, Καμένο, Βελόπουλο να λένε τα ίδια ακριβώς πράγματα) αφήνει μια αχτίδα ελπίδας.
Συν κυβέρνηση λοιπόν ,για να μην πτωχεύσει η χώρα και εν αναμονή του νέου υπηρεσιακού πρωθυπουργού αναμένει ο Ελληνικός λαός τυχόν ομοιότητες με την έλευση του ανήλικου βασιλιά Όθωνα μαζί με επιτροπή αντιβασιλείας από Βαυαρούς και σύναψη δανείου από τις εγγυήτριες δυνάμεις μάλλον αποτελούν συμπτώσεις.
