του Νίκου Παπαδόπουλου
Ο Άρης ΠτολεμαΪδος αποτέλεσε τον μεγάλο θρύλο του ποδοσφαίρου της ΠτολεμαΪδος την περίοδο 1960 με 70 που έφτασε στον κολοφώνα της δόξας του Εύστοχα χαρακτηρίστηκε η ΠτολεμαΪδα σαν ποδοσφαιρομάνα αφού ανέδειξε μια σειρά ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν σε μεγάλες ομάδες όπως οι Χατζηγιαννίδης και Εσπερίδης που αγωνίστηκαν στον Ηρακλή Θεσσαλονίκης ο Ζεϊμπέκης στον ΑΡΗ ο Πετράκης στον ΆΡΗ την ΑΕΚ και την Εθνική ο Κούσης στην Καλαμαριά ο Θεοφανίδης στον ΠΑΟΚ μαζί με τον Παλασουχίδη ο Τανίδης στην ΑΕΚ και τώρα ο Μιχαηλίδης που αγωνίστηκε στην ΑΕΚ και στον Ατρόμητο Αθηνών.
Πολλοί ήταν επίσης οι παίχτες που αγωνίστηκαν στον θρυλικό ΑΡΗ ΠτολεμαΪδος ενδεικτικά αναφέρουμε την ενδεκάδα του 1962 που πρωτοπορούσε στον Δ όμιλο της Β εθνικής ΖεΪμπέκης ,Σαλιαρόπουλος ,Θεοφανίδης Κεφαλίδης ,Παπαδόπουλος ,Ανδρονικίδης ,Καζαντζής ,Φραγκουλίδης ,Μαυρομάτης ,Γρηγοριάδης ,Μαρόπουλος Γιοβανάκος.
Σημαντικοί παράγοντες της εποχής εκείνης ήταν ο Λυπιρίδης ο Λευκόπουλος ο Τσαχουρίδης και πολλοί άλλοι. Κατά καιρούς επίσης δημιουργήθηκαν και άλλες ομάδες όπως ο Απόλλων ο Ηρακλής η Αναγέννηση η Ελπίδα η Δόξα ο Πτολεμαίος ο ΕορδαΪκός που προήλθε από την συγχώνευση του Αρη και του Πτολεμαίου. Αξίζει επίσης εδώ να αναφέρουμε την μεγάλη αντιπαλότητα που υπήρχε μεταξύ της ομάδος του Άρη με την Κοζάνη που πολλές φορές κατέληγαν σε ηρωικές συγκρούσεις μεταξύ των φιλάθλων.
Όμως συγχρόνως όταν ο Ολυμπιακός Κοζάνης διεκδικούσε την άνοδο στην Α εθνική με τον Πιερικό Κατερίνης πολλά λεωφορεία από την ΠτολεμαΪδα πήγαιναν να ενισχύσουν τον Ολυμπιακό στον αγώνα αυτόν που έδειχναν ότι η αντιπαλότητα αυτή ήταν μόνο πρόσκαιρη στον μεταξύ των αγώνα που ξεχνιόταν μετά το παιχνίδι. Μετέπειτα βέβαια παρά την οικονομική και πληθυσμιακή ανάπτυξη της ΠτολεμαΪδας δεν κατορθώθηκε η άνοδος της ομάδος στην μεγάλη κατηγορία που έμεινε απωθημένο στους Φιλάθλους της ΠτολεμαΪδος.
Σήμερα που τα πάντα καταρρέουν και η «μπόχα» που αναδύεται από το δύσμοιρο Ελληνικό ποδόσφαιρο μας κάνει να γυρίζουμε πίσω και να αναπολούμε τις καλές εκείνες ημέρες που το ποδόσφαιρο ήταν πράγματι ένα λαϊκό άθλημα.
Ήρθε ο καιρός λοιπόν να σταματήσει αυτή η ατιμωρησία και η ανεξέλεγκτη δράση ορισμένων επιτήδειων που μετέτρεψαν τα σωματεία σε ιδιωτικές επιχειρήσεις και χρησιμοποιούν το ποδόσφαιρο για δικό τους όφελος. Να εξυγιάνουμε τα σωματεία εφαρμόζοντας δημοκρατικές διαδικασίες με δημόσιους οικονομικούς απολογισμούς ώστε να ξαναποκτήσουν την εμπιστοσύνη των φιλάθλων. Δεν είναι δυνατόν σήμερα οι γονείς να επωμίζονται τεράστια ποσά για να παίξουν τα παιδιά τους ποδόσφαιρο σε γήπεδα που κτίστηκαν από τον ιδρώτα τους και τα συντηρούν οι ίδιοι μέσω των Δήμων. Τον ρόλο αυτό θα πρέπει να τον αναλάβουν τα σχολεία σε συνεργασία με την αυτοδιοίκηση. Η εξυγίανση του ποδοσφαίρου και της κοινωνίας γενικότερα θα πρέπει να ξεκινήσει από τη βάση.
aivres.blogspot.com
