Νευρογενής Ανορεξία: Η ‘μόδα’ με τα θανατηφόρα αποτελέσματα – Άρθρο της Κλινικού Διαιτολόγου Β. Γκέσου



anorexia2Για τα άτομα που πάσχουν από νευρογενής ανορεξία υπάρχει μονό μία αλήθεια: ότι έχουν παραπανίσια κιλά. Παρόλο, που μπορεί να βάρος τους να είναι ιδιαίτερα χαμηλό, όταν κοιτάν στο καθρέπτη έχουν μία αλλοιωμένη εικόνα σώματος, θεωρούν ότι πρέπει να αδυνατίσουν. Αυτό που δεν βλέπουν όμως είναι τη σοβαρότητα της κατάστασης και τις σωματικές και ψυχολογικές ζημιές, που υποβάλλουν τον ίδιο τους τον εαυτό και που μπορούν να οδηγήσουν μέχρι και σε θάνατο.

Τι είναι η νευρογενής ανορεξία;
Η νευρογενής ανορεξία είναι μία διατροφική διαταραχή, κατά την οποία τα άτομα που την εμφανίζουν ένα παράλογο φόβο ότι είναι θα αυξηθεί το βάρος τους ή ότι είναι ήδη αρκετά υψηλό, και παρουσιάζουν μία εμμονή με την προσπάθεια να χάνουν όλο και περισσότερο βάρος. Οι πάσχοντες κάνουν το οτιδήποτε δυνατό έτσι ώστε να μειώσουν όσο περισσότερο γίνεται το σωματικό τους βάρος. Αλλά όσο περισσότερο βάρος χάνουν, τόσο περισσότερο αυξάνεται η εμμονή τους με την απώλεια, δεν είναι ευχαριστημένοι και θέλουν να χάσουν ακόμη παραπάνω.
Τα κύρια χαρακτηριστικά της νευρογενούς ανορεξίας είναι:
•    Η άρνηση να διατηρήσουν ένα υγιές χαμηλό βάρος για την ηλικία και το ύψος του καθενός και η επιμονή τους να κατέβουν περισσότερο.
•    Ο έντονος φόβος ότι θα αυξηθεί το βάρος τους, ο οποίος καθορίζει απόλυτα τη ζωή του ασθενούς.
•    Η διαστρεβλωμένη εικόνα σώματος και η άρνηση να αποδεχτούν τις επιπτώσεις που έχει αυτή η κατάσταση για τον οργανισμό τους.
•    Η απουσία της έμμηνου ρύσης, στις γυναίκες, για τουλάχιστον τρεις διαδοχικού κύκλους. (αμηνόρροια).

Εμφανίζονται δύο τύποι νευρογενούς ανορεξίας. Στον πρώτο τύπο τον περιοριστικός η απώλεια βάρους είναι αποτέλεσμα του αυστηρού περιορισμού στη πρόσληψη τροφής. Στον δεύτερο, καθαρτικό τύπο, τα άτομα τρώνε κανονικά και μερικές φορές εμφανίζουν υπερφαγικά επεισόδια και έπειτα καθαρτικά επεισόδια είτε με αυτοπροσκαλούμενο έμετο είτε με χρήση καθαρτικών ή διουρητικών.
Η νευρογενής ανορεξία εμφανίζεται, κυρίως, σε έφηβες και νεαρές γυναίκες, σε ένα εύρος ηλικιών από 13 έως 20 ετών. Παρόλα αυτά, άτομα από όλες τις ηλικίες, παιδιά, άντρες και γυναίκες, μπορεί να πάσχουν από τη διατροφική αυτή διαταραχή.

Ποια είναι τα συμπτώματα της νευρογενούς ανορεξίας:

Τα συμπτώματα της διατροφικής διαταραχής σε σχέση με τη διατροφή και τη συμπεριφορά του ατόμου είναι τα εξής:
•    Προσπάθεια απώλειας βάρος με ήδη χαμηλό σωματικό βάρος.
•    Εμμονή με τις θερμίδες των τροφίμων, τα λιπαρά και τη διατροφή.
•    Τα ψέματα για την κατανάλωση φαγητού, ή το να προσποιείτε ότι καταναλώνει φαγητό.
•    Η διαρκής ενασχόληση με το φαγητό. Το άτομο ασχολείται συνεχώς με το φαγητό το προετοιμάζει, αλλά τρώει ελάχιστα.
•    Το άτομο αρνείται να φάει υπό την παρουσία τρίτων ή σε δημόσιους χώρους (π.χ. ταβέρνες).
•    Το άτομο χρησιμοποιεί χάπια αδυνατίσματος, ή διουρητικά ή καθαρτικά.
•    Το άτομο προκαλεί έμετο κάθε φορά μετά το κάθε γεύμα του.
•    Το άτομο ακολουθεί ένα πολύ σκληρό πρόγραμμα γυμναστικής.
 

Τα συμπτώματα της διατροφικής διαταραχής σε σχέση με την εμφάνιση και την εικόνα σώματος του ατόμου είναι τα εξής:
•    Δραματική απώλεια βάρους σε μικρό χρονικό διάστημα.
•    Το άτομο αισθάνεται ότι έχει παραπανίσια κιλά, αν και είναι ιδιαίτερα αδύνατο και δεν μπορεί να αποδεχτεί ότι έχει χαμηλό βάρος.
•    Ο ασθενής ασκεί σκληρή κριτική στον εαυτό του, περνάει πολύ ώρα μπροστά στον καθρέφτη. Πάντα κάτι τον δυσαρεστεί. Έχει απόλυτα διαστρεβλωμένη εικόνα σώματος

Τι πρέπει να κάνω εάν κάποιος από το περιβάλλον μου εμφανίσει συμπτώματα της νευρογενούς  ανορεξίας;
Ένα άτομο που πάσχει από αυτή τη διατροφική διαταραχή χρειάζεται υποστήριξη και φροντίδα. Ωστόσο επειδή η άρνηση αποδοχής της κατάστασης είναι συχνό φαινόμενο πρέπει να το χειριστούμε σωστά. Το να φοβίσουμε τον ασθενή και να του φωνάζουμε «Θα πεθάνεις αν δεν φας!» είναι ότι χειρότερο μπορούμε να κάνουμε. Η καλύτερη προσέγγιση είναι να του εκφράσουμε ευγενικά της ανησυχίες μας και μέσα από άτομα που ξέρουμε ότι θα ακούσει (π.χ. τη μεγάλη ξαδέρφη που θαυμάζει ή την αγαπημένη γιαγιά). Στην συνέχεια πρέπει να απευθυνθούμε σε ένα ειδικό έτσι ώστε να μας καθοδηγήσει στα επόμενα μας βήματα. Σε καμία περίπτωση μην αμελείτε το πρόβλημα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πρώτοι μελετητές της  Νευρογενούς Ανορεξίας την περιέγραψαν ως «την αέναη επιδίωξη του αδυνατίσματος μέσω της στέρησης τροφής, ακόμα και μέχρι το θάνατο».

Βασιλική Μ. Γκέσου
Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος
Απόφοιτος Χαροκοπείου Παν/μίου Αθηνών
Μπουσίου & Εστίας 3, 50100 Κοζάνη
Τ. 2461501817        Κ. 6932727508
vgesou@gmail.com

Σχολιάστε

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.