Την ώρα που το κίνημα “Δεν πληρώνω διόδια” έχει επεκταθεί σε μεγάλο βαθμό, προκαλώντας μάλιστα πολιτικές παρεμβάσεις, ένα νέο κίνημα πολιτών κάνει την εμφάνισή του, κινούμενο κυρίως σε διαδικτυακούς χώρους: “Δεν πληρώνω ΕΡΤ”. Η αγανάκτηση μεμονωμένων πολιτών εξελίχθηκε σε οργανωμένο κίνημα καταναλωτών που μέσω του facebook εκφράζουν κατηγορηματικά την αντίθεσή τους στη πληρωμή της ΕΡΤ μέσω του τιμολογίου της ΔΕΗ. Η σκέψη ξεκίνησε αυθόρμητα πριν μερικούς μήνες από χρήστες του γνωστού κοινωνικού ιστότοπου, οι οποίοι δημιούργησαν σελίδες με τίτλο “Δε πληρώνω ΕΡΤ”. Η αύξηση των “φίλων” ήταν ραγδαία και αυτή τη στιγμή τα συγκεκριμένα group αριθμούν περισσότερους από 120.000 υποστηρικτές. Κάποιοι όμως δεν έμειναν εκεί… Σηκώθηκαν από το καναπέ και τον υπολογιστή τους και έκαναν το αίτημα πράξη.
Το “καπέλο” της ΕΡΤ- όπως και τα δημοτικά τέλη- στο λογαριασμό του ηλεκτρικού ρεύματος είναι παλιά “αμαρτία” στη τσέπη των καταναλωτών. Ωστόσο, η οικονομική κρίση σε συνδυασμό με τις συνεχείς αυξήσεις στους λογαριασμόυς της ΔΕΗ προκαλούν αγανάκτηση και οδηγούν εκ νέου τους πολίτες σε ξεσηκωμό.
Ίσως να έχει περάσει στα ψιλά γράμματα της ιστορίας αλλά τη κατάργηση του ποσοστού που αναλογεί στην ΕΡΤ είχε θέσει επί τάπητος πολλά χρόνια πριν η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη και ήταν η πρώτη που αρνήθηκε να πληρώσει την κρατική τηλεόραση. Ωστόσο, όταν το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας και η ίδια το υπουργείο Πολιτισμού, το αίτημα, όπως ήταν αναμενόμενο, ξεχάστηκε και η ίδια αναγκάστηκε να πληρώσει αναδρομικά το ποσό που δεν είχε καταβάλλει, όπως άρμοζε στη νέα της θέση.
Απλή αλλά επίφοβη η νομική διαδικασία
Με συνθήματα όπως “Τα λεφτά μας πίσω”, “Βαρέθηκα να συντηρώ το δημόσιο” και άλλα αντίστοιχα, πολλοί Έλληνες bloggers και χρήστες του Ίντερνετ, διέδωσαν την ιδέα ότι μπορεί κάποιος να πληρώσει τη ΔΕΗ αλλά όχι την ΕΡΤ καταφεύγοντας στο Ταμείο Δανείων και Παρακαταθηκών.
Η διαδικασία που μπορεί κάποιος να ακολουθήσει για να αποφύγει το ανταποδοτικό τέλος της ΕΡΤ έχει να κάνει με την άρνηση αναγνώρισης χρέους. Δηλαδή: Αν κάποιος σου χρεώνει μία υπηρεσία ή ένα προϊόν που εσύ δε θες να χρησιμοποιήσεις(όπως το τηλεοπτικό πρόγραμμα) μαζί με μία υπηρεσία που εσύ αποδέχεσαι και χρειάζεσαι(για παράδειγμα ηλεκτρικό ρεύμα), σε ένα ενιαίο τιμολόγιο, λογαριασμό ή άλλο, μπορείς να απαιτήσεις να πληρώσεις μόνο το δεύτερο.
Σε περίπτωση που ο πιστωτής δε δεχτεί τη πληρωμή, πηγαίνεις στο Παρακαταθηκών και Δανείων και καταθέτεις μόνο το ποσό της υπηρεσίας που αποδέχεσαι και όχι το υπόλοιπο. Το γραμμάτιο που παίρνεις από το Ταμείο Παρακαταθηκών πρέπει στη συνέχεια να κατατεθεί στη ΔΕΗ. Αρκετοί από όσους προβαίνουν στην παραπάνω διαδικασία, ισχυρίζονται πως δεν έχουν τηλεόραση και άλλοι επισημαίνουν απλά πως η συγκεκριμένη χρέωση είναι απαράδεκτη.
Αν και το ποσοστό των πολιτών που έκαναν το αίτημα αυτό στάση ζωής στην καθημερινότητα τους παραμένει σε χαμηλά επίπεδα-150 άτομα τη περσινή χρονιά-και η αύξηση που παρατηρείται το τρέχον έτος είναι 2%, τα νούμερα δεν είναι αντιπροσωπευτικά του κοινωνικού παλμού που γίνεται εντονότερος με το πέρασμα του χρόνου.
Παρόλο που η διαδικασία δε χρειάζεται χρόνο, οι πολίτες στη πλειοψηφία τους διστάζουν να αρνηθούν την καταβολή του αντίστοιχου ποσού της ΕΡΤ και δικαιολογημένα αφού η κρατική τηλεόραση είναι νομικά κατοχυρωμένη και οι πολίτες υποχρεούνται να καταβάλουν το ανταποδοτικό τέλος.
Όπως δήλωσε άλλωστε μόνο στο newpost, η διευθύντρια του τμήματος Συστάσεων Παρακαταθηκών, κ. Χανιωτάκη, ανασταλτικός παράγοντας για πολλούς είναι η πιθανότητα να έρθει αναδρομικά το σύνολο του ποσού που αντιστοιχεί στην ΕΡΤ σε επόμενους λογαριασμούς αλλά και το συχνό φαινόμενο να κόβεται το ηλεκτρικό ρεύμα σε πολίτες που δεν έχουν πληρώσει το εν λόγω ποσό.
Οι πολίτες καταφεύγουν στο Ινστιτούτο Καταναλωτών
Έντονη δραστηριότητα από πολλούς πολίτες και στο ΙΝΚΑ το τελευταίο διάστημα, σύμφωνα με τον πρόεδρο του κ. Γιώργο Λεχουρίτη, ο οποίος δήλωσε μόνο στο newpost: “Υπάρχει αυξητική τάση στις καταγγελίες των πολιτών σχετικά με τις πληρωμές της ΕΡΤ. Αν και η κοινωνική δυσαρέσκεια υπήρχε ανέκαθεν, τα νέα κινήματα σε διόδια και μέσα μεταφοράς παρασύρουν του πολίτες και στο θέμα αυτό με συνέπεια πολλοί να επικοινωνούν με το ΙΝΚΑ προκειμένου να ενημερωθούν για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους. Οι δαπάνες για την ΕΡΤ, περίπου 50,88 ευρώ ετησίως για κάθε καταναλωτή, έχουν οδηγήσει σε έντονη διαμαρτυρία τους πολίτες και αναζητείται άμεσα διέξοδος”.
Ο κ. Λεχουρίτης παρουσιάστηκε αισιόδοξος και δήλωσε ότι “το ΙΝΚΑ προτίθεται να καταθέσει προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας μέσα στο 2011 για το πρόβλημα που βλέπει να ταλαιπωρεί καθημερινά χιλιάδες καταναλωτές”.
Ο ίδιος τόνισε πάντως πως τροχοπέδη στη διαδικασία προσφυγής είναι το οικονομικό πρόβλημα αφού για μια τέτοια πρωτοβουλία χρειάζονται χρήματα και σε πρώτη φάση το Ινστιτούτο αδυνατεί να ανταπεξέλθει.
Σε ερώτησή μας για το πώς θα ήταν δυνατόν η κρατική τηλεόρασή να συντηρηθεί και να κρατηθεί “ζωντανη” στο παιχνίδι του ανταγωνισμού με τα ιδιωτικά κανάλια, ο κ.Λεχουρίτης τάχθηκε υπέρ της διαφήμισης με τους όρους που επικρατούν στα υπόλοιπα μέσα ενημέρωσης, σημειώνοντας πως “όλοι οι τηλεοπτικοί σταθμοί λειτουργούν χωρίς τη συνδρομή των απλών πολιτών”.
Τέλος, ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Καταναλωτών σημείωσε πως “ανταποδοτικό τέλος για την ΕΡΤ πληρώνουν όχι μόνο σπίτια και μαγαζιά που ως επί το πλείστον έχουν τηλεόραση αλλά ακόμα και απόθηκες ή στάβλοι με ηλεκτρικό ρεύμα”.
Γωγώ Κυριαζή
newpost
