Μια εναλλακτική,επικουρική θεραπευτική μέθοδος,η “pet therapy” ή αλλιώς θεραπεία μέσω των ζώων κερδίζει έδαφος συνεχώς κ διαδίδεται ολοένα κ πιο έντονα.
Σκυλιά,γάτες,άλογα,ωδικά πτηνά,ψάρια κ γενικά κάθε είδους ζώο φιλικό με τον άνθρωπο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για “pet therapy”.Τελευταία , μάλιστα,στο εξωτερικό άρχισαν να χρησιμοποιούνται δελφίνια,αλλά κ παραγωγικά ζώα, όπως γουρουνάκια.
Αυτή η μορφή θεραπείας(pet therapy) ενδείκνυται για κάθε ηλικίας άτομα με νοητικά προβλήματα(αυτισμό,σύνδρομο DOWN),συναισθηματικά προβλήματα,για άτομα που πάσχουν από Alzheimer ή άνοια ,για άτομα με ψυχολογικά ή ψυχιατρικά νοσήματα,για ασθενείς που πάσχουν απο AIDS κ κατάθλιψη.Υπάρχει επίσης μελέτη σε ασθενείς με καρδιολογικά προβλήματα που καταγράφει αισθητή βελτίωση της κατάστασης τους.
Η ιπποθεραπεία είναι η πρώτη μορφή θερπείας με ζώα που άρχισε να εφαρμόζεται στην Ελλάδα από το 1983.Τότε ξεκίνησε να λειτουργεί ο Σύνδεσμος Θεραπευτικής Ιππασίας ο οποίος το 2004 ανέπτυξε το Κέντρο Θεραπευτικής Ιππασίας στο Γουδί με τη βοήθεια του υπουργείου Εθνικής Αμυνας κ του δήμου Αθηναίων.Η θεραπευτική ιππασία ενδείκνυται για άτομα κάθε ηλικίας με κινητικά,νοητικά κ συναισθηματικά προβλήματα,όπως εγκεφαλικά,ημιπληγίες,αυτισμό,ψυχολογικά κ ψυχιατρικά νοσηματα,σύνδρομο DOWN,δυσλεξία,κτλ.Συμβάλλει δε στην πρόοδο ,την αποκατάσταση κ την κοινωνικοποίηση του ασθενούς.
Σκυλιά χρησιμοποιούνται ως θεραπευτές επαφής σε παιδιά κ ενήλικες που εχουν νοητικά προβλήματα σε συνδυασμό με κινητικά προβλήματα.Για παράδειγμα ένα αυτιστικό παιδί που δεν ξέρει να χτενίσει τα μαλλιά του,χτενίζοντας ένα σκύλο μπορεί στη συνέχεια να μάθει να χτενίζεται.Τα αυτιστικά άτομα έχουν πολύ υψηλη νοημοσύνη αλλά ζουν στο δικό τους κόσμο κ το ζώο γίνεται το κανάλι που τους κάνεινα βγουν από τον κόσμο αυτον κ να επικοινωνήσουν με τον έψω κόσμο.
Λιγότερο στρες κ λιγότερα προβλήματα υγείας αντιμετωπίζουν άτομα της 3ης ηλικίας που εχουν ζώα.Συγκεκριμένα μελέτη των ιατρών Dembicki k Andersen έδειξε οτι ηλικιωμένοι ιδιοκτήτες σκύλων,περπατούσαν μεγαλύτερες αποστάσεις σε σχέση με συνομίληκους τους,που δεν είχαν σκυλιά,είχαν μεγαλύτερη αντοχή,λιγότερα καρδιαγγειακά προβλήματα κ είχαν επίσης χαμηλότερα επιπεδα τριγλυκεριδίων.Σύμφωνα με μελέτη τoυ Spiegel για τη χρήση ιατρικής βοήθειας μεταξύ ηλικιωμένων με κ χωρίς κατοικίδια αυτοί που είχαν κατοικίδιο είχαν λιγότερες επαφές κ επισκέψεις σε γιατρό οπως επίσης κ λιγότερα μικροπροβλήματα υγείας.
Αλλες μελέτες έχουν αποδείξει ότι παιδιά που έρχονται σε καθημερινή επαφή με σκύλο ή γάτα έχουν πολύ μικρότερες πιθανότητες εμφάνισης αλλεργιών κ άσθματος σε σχέση με αυτά που όχι,όπως επίσης κ μικρότερες πιθανότητες εμφάνισης κατάθλιψης αργότερα.Είναι επίσης περισσότερο κοινωνικά κ εξωστρεφή σε σχέση με συνομίληκους τους που δεν εχουν επαφη με σκύλο ή γάτα.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ Γ. ΚΑΡΑΛΙΓΚΑΣ
ΚΤΗΝΙΑΤΡΟΣ ΑΠΘ
11ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 31 ΚΟΖΑΝΗ
2461021200 – 6945265667
lingsvet@hotmail.com
