Η Κοζάνη μίλησε, οι πολιτικοί της, όχι – Του Μιχάλη Αγραφιώτη

Εδώ και πάρα πολύ καιρό, πολύς κόσμος από Ελλάδα και εξωτερικό με ρωτούσε, γιατί η Κοζάνη δεν διοργάνωσε συλλαλητήριο; Βρισκόμουν σε πολύ δύσκολη θέση να απαντήσω, γιατί από τη μία ήξερα ότι δεν το απέτρεψε άμεσα κανείς, από την άλλη οι πολίτες ήθελαν να διαμαρτυρηθούν για τα γεγονότα που συμβαίνουν με τα Σκόπια. Γιατί εμάς δεν μας επηρεάζουν μόνο ως προς το θέμα της ιστορίας και της παράδοσης της περιοχής μας, μας επηρεάζει σε πρακτικό επίπεδο, αφού η ονομασία «Μακεδονία» δεν μπορεί να χρησιμοποιείται μελλοντικά στην Ευρώπη των Περιφερειών από δύο κράτη και μάλιστα, γειτονικά κράτη. Εκ των πραγμάτων και εν τοις πράγμασοι θα αναγκαστούμε να αφαιρέσουμε τον όρο «Μακεδονία» από τους θεσμούς μας και να τους αντικαταστήσουμε με καθαρά Ελληνικούς.

Επίσης, στην περιοχή μας υπάρχει αμελητέος πληθυσμός που μιλάει την τοπική σλαβική διάλεκτο, που τα ονομάζαμε ως «ντόπια» ή «γαλλικά» που πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους θεωρούν ότι μιλάνε τη «μακεδονική» γλώσσα, που αναφέρεται στη συνθήκη των Πρεσπών, που και τα μικρά παιδιά γνωρίζουν ότι είναι μια Σλαβική διάλεκτός με πολλά στοιχεία της Ελληνικής γλώσσας και δεν έχει καμία σχέση με την Αρχαία Μακεδονίκη γλώσσα. Στη συμφωνία αναφέρουν ότι σέβονται της αρχαία Ελληνική ιστορία, όμως αυτοί συνεχίζουν να χρησιμοποιούν το «Μακεδονικό» ως δικό τους, όπως και στο στρατό, που είναι καθαρά σλαβικό.

Το συλλαλητήριο της Κοζάνης ήταν μεγαλειώδες. Οι ομιλίες ιδιαιτέρως του Μητροπολίτη κ.κ. Παύλου και του Στρατηγού, Καρατουλιώτη καταχειροκροτήθηκαν γιατί ήταν αληθινές, ουσιαστικές και αποτύπωναν την ουσία του προβλήματος. Ο αριθμός των συμμετεχόντων ήταν ικανοποιητικός για την εποχή μας. Θα μπορούσε όμως να είναι πολλαπλάσιος αλλά δυστυχώς, αρκετοί από εμάς δεν έχουν καταλάβει την ουσία του θέματος. Ελπίζω να το συνειδητοποιήσουν σύντομα.

Εμείς θα ζήσουμε στο «πετσί» μας τα όσα αλυτρωτικά δημιουργεί η γειτονική χώρα, πολύ περισσότερο από την υπόλοιπή Ελλάδα, γι’ αυτό το λόγο δεν έπρεπε να είναι κανείς από τους τοπικούς παράγοντες, ώστε να επικυρώσουν ηθικά τη συμφωνία με την παρουσία τους. Πέραν από αυτά που υποστηρίζουν οι «ψευτοαριστεροι», οι «τυχοδιώκτες του ΣΥΡΙΖΑ» και οι «ψευτοκουλτουριάρηδες» για «φασίστες», «ακραίους» και «εθνίκια» σε εμάς το πρόβλημα δεν είναι μόνο πολιτικό ή κοινωνικό. Είναι πρακτικό. Και πραγματικά θα πονοκεφάλιαζα ήδη αν ήμουν στη θέση τους και τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου με ρωτούσαν σε λίγα χρόνια, «γιατί δεν αντέδρασες, όταν έπρεπε;» όταν θα έρθει η ώρα να αντιμετωπίσουμε σαν χώρα τις επόμενες αλυτρωτικές ενέργειες των γειτόνων μας, που δεν θα αργήσουν να έρθουν, αφού οι προσφιλείς μας μεγάλες δυνάμεις σχεδιάζουν αλλαγές συνόρων για εμάς, χωρίς εμάς.

Δεν είναι τυχαίο που Ευρωπαϊκές χώρες αντιδρούν στην είσοδο των Σκοπίων στην ΕΕ. Δεν είναι τυχαίο που η Τουρκία θέλει να φύγει από το ΝΑΤΟ. Δεν είναι τυχαία η αντίδραση του Ιβάνοφ κατά του Ζαεφ. Δεν είναι τυχαίες οι αναταραχές στα Σκόπια. Και αν αυτός ο Ζάεφ μια μέρα των ημερών αλλάξει και έρθει στη θέση του ένας ακραίος. Τότε θα φανεί πόσο αρνητική ήταν η υποχωρητικότητα μας και πόσο θα μας κοστίσει στα Εθνικά μας συμφέροντα. Η πλειοψηφία των πολιτικών μας τη «στηρίζει». Γιατί δεν λένε την αλήθεια;

Του Μιχάλη Αγραφιώτη για το KOZANILIFE.GR